Ο Γάλλος, όπως όλα τα ρεπορτάζ συνηγορούν, θα καταλήξει στη Γιουνάιτεντ. Το ποσό λογικά θα είναι αυτό που θέλει η Γιουβέντους, δηλαδή κάπου στα 120 εκατ. ευρώ. Νωρίτερα, η διοίκηση απέρριψε τα 100 εκατ. ευρώ. Θέλει η Γιούβε να τον πουλήσει; Φυσικά και θέλει. Από την αρχή που γινόταν πάρτι για την πάρτη του το ήθελε. Απλά έψαχνε το υψηλότερο τίμημα. Στο Τορίνο μάλλον πιστεύουν πως αυτή η τιμή ίσως να είναι η καλύτερη που μπορούν να πιάσουν για έναν ποδοσφαιριστή που αγόρασαν… 300.000. Αν το βλέπουν έτσι, είναι η ιδανικότερη στιγμή να τον δώσουν. Κρατάμε πως η Γιούβε θέλει να τον πουλήσει. Και πώς πιστοποιείται αυτό; Στην αντίστοιχη περίπτωση του Λεονάρντο Μπονούτσι, δεν τέθηκε πουθενά ο… όρος «εκτός κι αν το θελήσει ο παίκτης». Αυτό το διφορούμενο σχόλιο που πάντα συνόδευε κάθε επίσημη διάψευση για τον Πογκμά, σήμαινε, κιόλας, «αν τον καταφέρετε να θέλει να έρθει σε εσάς, εμείς σας τον δίνουμε». Το σημαντικότερο ρόλο στην απόφαση αυτή έπαιξε ο Μίνο Ραϊόλα. Ο μάνατζερ που ξέρει να κλείνει δουλειές όσοι λίγοι, θα πάρει τεράστια προμήθεια για τη μεταγραφή, μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια. Κρατάμε πως και ο Ραϊόλα ήθελε να πουληθεί ο Πογκμπά. Τι απομένει… Ο Πογκμπά… Πάμε τώρα στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή και την εντελώς ανώριμη στάση του. Πριν λίγες ημέρες δήλωνε πως η Γιουβέντους είναι η οικογένειά του και όταν του έδειξαν τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, είπε, γελώντας, πως δεν τη θυμάται. Το υψηλό πενταετές συμβόλαιο που του προσφέρουν οι Βρετανοί μάλλον φρέσκαρε τη μνήμη του. Όποιος περίμενε από τον Πογκμπά να δείξει γιουβεντίνος, μάλλον «διάβαζε» αλλιώς τις δηλώσεις του τόσο καιρό. Ο Γάλλος έβλεπε τη Γιουβέντους ως το σκαλί που θα κάνει το μεγάλο βήμα. Έμαθε πολλά στο Τορίνο, εκεί ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, εκεί έγινε ό,τι είναι σήμερα. Πάντα όμως ονειρευόταν κάτι παραπάνω. Όπως ονειρεύεται περισσότερο να πάρει τη Χρυσή Μπάλα, για τον εαυτό του, παρά ένα Champions League με τη Γιούβε. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν το κριτήριο του Πογκμπά είναι, εκτός από τα λεφτά, ο Ζοζέ Μουρίνιο. Μπορεί να πιστεύει πως στα χέρια του θα εξελιχθεί περισσότερο. Αν εξελιχθεί θα… φύγει και από το Μάντσεστερ για να πάει κάπου αλλού. Στην Ισπανία ίσως. Είναι ο ποδοσφαιριστής που ποτέ δε θα δεθεί πραγματικά με όποια ομάδα κι αν αγωνίζεται. Γιατί πολύ απλά πάντα βάζει τον εαυτό του πάνω απ’ όλα. Θεωρεί πως όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος κινείται γύρω από αυτόν. Στα χαρτιά ναι, συμβαίνει αυτό. Στην πράξη όμως όχι. Εν κατακλείδι και αντιμετωπίζοντας τα πράγματα εντελώς ρεαλιστικά, και οι τέσσερις εμπλεκόμενες πλευρές σε αυτή τη μεταγραφή είναι απολύτως ικανοποιημένες. Η Μάντσεστερ γιατί παίρνει το πιο καυτό όνομα της αγοράς. Η Γιούβε γιατί θα γεμίσει τα ταμεία της με αυτή τη μεταγραφή. Ο Ραϊόλα γιατί θα βγάλει λεφτά και για τα δισέγγονά του και ο Γάλλος γιατί θα κερδίσει περισσότερα Απλά ο τελευταίος «χρησιμοποιήθηκε» και από τους τρεις παραπάνω, χάνοντας ουσιαστικά μια μεγάλη ευκαιρία: να παραμείνει πιστός σε μια ομάδα που τον ανέδειξε και τον αγάπησε ο κόσμος της. Αυτό δε μεταφράζεται πάντα σε λεφτά αλλά έχει μια ιδιαίτερη γοητεία και δυναμική. Ο Πολ δεν είναι γεννημένος για τέτοια μεγαλεία όμως… Γι’ αυτό καλά κάνει και τον πουλάει η ομάδα στην παρούσα φάση. Εξάλλου έως τώρα έπαιξε περίφημα το παιχνίδι της. Και όπως είχε πει ο τωρινός αντιπρόεδρος της Γιουβέντους πριν δέκα χρόνια «τώρα θα ξεχωρίσουν οι άντρες από τους ποδοσφαιριστές». Και ο Πολ είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής. Περισσότερα θέματα για το ιταλικό ποδόσφαιρο και τη Juventus στο forzajuve.gr