Αμφότεροι αποποιούνται την έννοια της μοίρας ως κάτι το τυχερό που επισκέπτεται τους ανθρώπους. Αμφότεροι γνωρίζουν άριστα ότι μόνοι τους ορίζουν το πεπρωμένο και γι’ αυτό οφείλουν να παλεύουν κάθε μέρα της ζωής τους ή για την ακρίβεια επί τούτου: κάθε μέρα της καριέρας τους. Οσο λοιπόν πιο σκληρά δουλεύουν ο Ζινεντίν Ζιντάν και ο Ντιέγο Σιμεόνε, τόσο πιο καλούς οιωνούς αποκτούν. Και έτσι αφήνουν τους άλλους, τους… οχτρούς να τους ονομάζουν ως «καλότυχους». Πως αλλιώς άλλωστε οι haters θα μπορούσαν να εξηγήσουν την επιτυχία αυτών που αντιπαθούν εάν δεν τους βάφτιζαν έτσι; Και να που φτάσανε στην μεγάλη μονομαχία τους. Διαφορετική λογική, φιλοσοφία, αντίληψη του παιχνιδιού. Είναι φοβερό το ταξίδι και των δύο. Του Τσόλο πιο μακρινό, σίγουρο, αποδεδειγμένα σταθερό. Τότε που Δεκέμβρη του 2011 ανέλαβε την ομάδα στο +4 από τον υποβιβασμό, για να την οδηγήσει ξανά μία ανάσα από την κούπα του Champions League. Τα απίστευτα στην δική του περίπτωση είναι πάμπολλα. Το κορυφαίο όμως ανάμεσα σ’ αυτά είναι το ότι θα διεκδικήσει και πάλι το μεγάλο τρόπαιο, έχοντας μόλις έξι ίδιους παίκτες από τους 18 που είχε στη Λισσαβώνα δύο χρόνια νωρίτερα. Αλλαξε όλη η ομάδα δηλαδή, πούλησε τους καλύτερους και όμως είναι για ακόμα μία φορά εκεί. zidane-vs-simeone-traduccion-psicologica-de-las-frases-que-retratan-a-dos-lideres_0 Για τον Ζιζού πάλι η ιστορία υπήρξε πιο σύντομη, με τάχιστη ανέλιξη, δίχως περιθώριο λάθους. Ηταν 3 Γενάρη όταν βρέθηκε για τελευταία φορά ως κόουτς της Β’ ομάδας στην ισοπαλία με τη Λα Ρόντα και το Σάββατο που θα έχει συμπληρώσει μόλις 145 μέρες στο τιμόνι των μεγάλων, θα αγγίξει το μυθικό τρόπαιο. Ποιος να το περίμενε στη δική του περίπτωση ότι ο πρωτάρης ως τεχνικός, παλιός legend, θα έκανε όλη τη διαδρομή και θα έφτανε στο Μιλάνο ως φαβορί; Αλλά θα μου πείτε: όποιος κι αν ήταν στο τιμόνι της Ρεάλ και πάλι φαβορί θα θεωρούνταν. Τον χρίζει ως τέτοιον η λευκή φανέλα, η ιστορία και εν προκειμένω και η προϊστορία με τη συμπολίτισσα. Αυτό το ντέρμπι της Μαδρίτης που έχει εξωτερικευτεί και έχει καταστεί απόλυτα clasico ευρω-ραντεβού, θα είναι κατά πολύ διαφορετικό από εκείνο δύο χρόνια πριν, μα τα δεδομένα ελαφρώς βελτιωμένα υπέρ της Ατλέτικο. Η Ρεάλ δεν θα έχει την μηχανή του Ντι Μαρία που ήταν ο κορυφαίος της σε εκείνον τον τελικό, ενώ δεν βρίσκεται είναι η αλήθεια στην ίδια συνολική κατάσταση. Τότε η Βασίλισσα είχε φτάσει με το χορταστικό 5-0 συνολικό σκορ κόντρα στη Μπάγερν και πετούσε φωτιές. Το θέμα όμως είναι ότι Κριστιάνο Ρονάλντο και Μπενζεμά είχαν προβλήματα τελευταία και παραμένει ερωτηματικό η αγωνιστική κατάσταση τους. Η Ατλέτικο πάλι έχει πλέον περισσότερο βάθος στο ρόστερ της και όχι τον Ντιέγκο Κόστα που είχε φτάσει στο κρίσιμο φινάλε με τραυματισμό. Επίσης προέρχεται φέτος από δύο επικές προκρίσεις με Μπαρτσελόνα και Μπάγερν και η ψυχολογία της βρίσκεται στα ουράνια. champions-league-final-2016 Η Ρεάλ ξέρει ότι για να εκμεταλλευτεί τα δύο μεγάλα όπλα της (ατομική ανωτερότητα και ταχύτητα), οφείλει να να παίξει όσο πιο άμεσο ποδόσφαιρο μπορεί. Πρέπει να τρέξει και ειδικά στην πλάτη των αντιπάλων πλαγίων μπακ, επειδή κάθετα από τον άξονα θα είναι πανδύσκολο να τρυπώσει στην περιοχή του Ομπλάκ. Γενικότερα, είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι η Ατλέτικο δεν τρώει πολλές φάσεις κάθετα. Οπότε κόντρα σε αυτή την ομάδα που έχει κρατήσει 15 clean sheets στα 21 πρόσφατα ματς της στον θεσμό και τέσσερα στα έξι νοκ άουτ για φέτος, οι Μερένγκες θα πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από αποφασιστικοί στις λιγοστές φορές που θα τους δοθεί η ευκαιρία. Η Ατλέτικο από τη μεριά της δεν θα μείνει τόσο πίσω όσο πιστεύουν οι περισσότεροι. Κι αυτό έχει να κάνει με τις δεύτερες ευκαιρίες που είναι η αγαπημένη λογική του Τσόλο. Η ανάκτηση της μπάλας ψηλά από κακό διώξιμο ή κλέψιμο είναι που δημιουργεί τις πιο πολλές φάσεις για γκολ αυτής της ομάδας. Αν και δεν δημιουργούν πολλές στιγμές, οι Ροχιμπλάνκος έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματικοί σε όσες έχουν. Εκεί είναι που θα πρέπει οι αμυντικοί των Blancos να είναι προσεκτικοί και οι μέσοι να ρυθμίσουν την κυκλοφορία. Πως θα γίνει όμως αυτό απέναντι στο τρελό πρεσάρισμα του Γκάμπι, του Αουγούστο Φερνάντες του Σαούλ και του Κόκε; Κάπου εκεί εμφανίζεται ως ρυθμιστής της Ρεάλ ο Καζεμίρο. Και όμως αυτόν κατονόμασε ο Σιμεόνε στη συνέντευξη τύπου του τελικού: «Ετσι όπως είναι δομημένο το παιχνίδι της Ρεάλ, ο Καζεμίρο είναι πιο σημαντικός από τον Κριστιάνο ή τον Μπέιλ. Και αυτό επειδή κλέβει τις μπάλες και από αυτόν ξεκινούν οι αντεπιθέσεις». Ο Ζιντάν αντίστοιχα δεν ανέφερε αντίπαλο παίκτη. Ωστόσο, με δεδομένο ότι ο σούπερ σταρ Γκριεζμάν είναι πάντα εξαιρετικός, όπως και όλη η ομαδική λειτουργία των Ερυθρόλευκων, εκείνος που θα κάνει τη διαφορά γι’ αυτούς, θα είναι ο Φερνάντο Τόρες, που εάν είναι όπως παίζει το τελευταίο δίμηνο, θα δημιουργήσει μπελάδες. Σε όλο το μήκος και το πλάτος θα δοθούν άπειρες, σφοδρές μονομαχίες. Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια που είναι ικανή να επηρεάσει όσο τίποτ’ άλλο την έκβαση του τελικού. Πρόκειται για την απόδοση των πλάγιων μπακ της Ατλέτικο. Επειδή η Ρεάλ παίζει με 4-3-3 και οι Χουανφράν, Φιλίπε Λουίς ανεβαίνουν ασταμάτητα, μπορούν να συμβούν δύο τινά: ‘Η Κριστιάνο και Μπέιλ θα βρούνε χώρους στην πλάτη τους ή οι πλαϊνοί αμυντικοί με τις επελάσεις τους θα αναγκάσουν τους αντιπάλους να τους κυνηγούν. Ειδικά από τη μεριά του Κριστιάνο που δεν βοηθάει ανασταλτικά, Χουανφράν και Σαούλ θα ντουμπλάρουν τον Μαρσέλο και εάν ακυρώσουν την δαιμονιώδη επιθετική δράση του, η ομάδα του Ζιζού μπορεί να μπλοκάρει. Με την κλισαδούρα «τελικός είναι, όλα μπορούν να συμβούν» δεν γίνεται να κλείσεις ως φινάλε άρθρο. Μία πρόβλεψη την οφείλεις σε όσα κάθισες κι έγραφες τόση ώρα. Με αρκετή προσπάθεια να μην υπάρχει επιρροή από την επιθυμία (σ.σ.: θα ήθελα να το σηκώσει η Ατλέτικο για τον Τσόλο και το ότι ξεπερνούν διαρκώς τους εαυτούς τους), το σκορ θα είναι και πάλι το 1-1. Σε περίπτωση λοιπόν που πάει στη παράταση, πλεονάκτημα να το σηκώσουν θα έχουν οι Ροχιμπλάνκος. Και αυτό μόνο και μόνο επειδή έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση και τ’ αστέρια τους απέχουν από τραυματισμούς καθ’ όλη τη χρονιά. Τώρα, στο τέλος της διαδρομής, μην νομίζεται, αυτά τα δεδομένα μετρούν εις διπλούν… * Ρεάλ – Ατλέτικο σε όλες τις διοργανώσεις: Ρεάλ 136 νίκες και Ατλέτικο 67 (60 ισοπαλίες)! * Ρεάλ – Ατλέτικο σε μεταξύ τους τελικούς: 4-2 η Ατλέτικο! ΥΓ.: Εάν ισχύει ότι η Ρεάλ περιμένει να δει εάν ο Ζιντάν θα πάρει το τρόπαιο για να τον κρατήσει, αυτή είναι η μεγαλύτερη γελοιότητα-ανευθυνότητα ever. Σου κάνει ή όχι; Οφείλεις να το έχεις αποφασίσει. Σε πήγε στον τελικό και έχεις δείγμα, ξέρεις! Το άρθρο του Γιώργου Καραμάνου δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr