Μία καινοτομική τεχνική, που θα μπορούσε να αυξήσει σχεδόν στο διπλάσιο τον χρόνο ζωής ενός μεταμοσχευμένου οργάνου, όπως ενός νεφρού για παράδειγμα, δίνει ελπίδες για καλύτερη ποιότητα ζωής σε εκατομμύρια λήπτες οργάνων σε όλο τον κόσμο.
Στόχος της μεθόδου είναι να αποτρέψει την απόρριψη του μοσχεύματος από τον οργανισμό του λήπτη. Η αξία μίας τέτοιας τεχνικής είναι τεράστια, αν αναλογιστεί κανείς πως τα περισσότερα μεταμοσχευμένων οργάνων σταματούν να λειτουργούν δέκα χρόνια μετά τη μεταμόσχευση.
Η τεχνική διαρκεί μόλις 20 λεπτά. Το προς μεταμόσχευση όργανο πλένεται με ένα διάλυμα φαρμάκου, το οποίο «θωρακίζει» το ξένο όργανο από τις επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του λήπτη, και στη συνέχεια μεταμοσχεύεται.
Η ανακάλυψη, υπό τον καθηγητή Στιβ Σακς του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του King’s College του Λονδίνου, η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βρετανικής Επιστήμης στο Μπέρμιγχαμ, βασίζεται στον φυσικό μηχανισμό άμυνας (μόρια πρωτεΐνης) που έχουν τα υγιή όργανα για να προστατευτούν από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι βρετανοί ερευνητές δημιούργησαν στο εργαστήριο το υποκατάστατο μιας τέτοιας ρυθμιστικής πρωτεΐνης και από αυτήν δημιούργησαν ένα φαρμακευτικό διάλυμα που ονόμασαν Mirococept.
Οι μέχρι τώρα δοκιμές έδειξαν ότι ένα μεταμοσχευμένο νεφρό μπορεί να λειτουργήσει χάρη στο Mirococept τουλάχιστον για άλλα επτά χρόνια χωρίς πρόβλημα μετά την αρχική δεκαετία.
Μέχρι στιγμής, έχει γίνει μόνο ένας έλεγχος ασφαλείας σε 16 ασθενείς, ενώ το 2011 θα ακολουθήσει μία μεγαλύτερη κλινική δοκιμή σε 300 ασθενείς, η οποία θα αποδείξει ευρέως την αποτελεσματικότητά του και θα καθορίσει ακριβώς ποια είναι η κατάλληλη ποσότητα του Mirococept που πρέπει να τοποθετείται πάνω στο μόσχευμα. Τα
