Το πρωί της 27ης Αυγούστου του 1960 η 62χρονη Σταυρούλα Γκουβούση εκτελέστηκε στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο, στον Υμηττό. Η αποκαλούμενη «μαύρη χήρα» του Λεωνιδίου έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε για ποινικό αδίκημα μετά τον εμφύλιο.

Της Μαρίας Ζαχαροπούλου

Η Σταυρούλα Γκουβούση καταδικάστηκε σε θάνατο από το Κακουργιοδικείο Κυπαρισσίας για την δολοφονία της 22χρονης νύφης της Μεταξίας, η οποία ήταν έγκυος στον πέμπτο μήνα. Συνεργός στο έγκλημα ο γιος της Δημήτρης ή Μήτρος ο οποίος, επίσης, εκτελέστηκε για τη δολοφονία της συζύγου του εξομολογούμενος, λίγο πριν το τέλος, πως υπήρξε εραστής της μητέρας του!

Η αποκάλυψη του  «ένοχου μυστικού» αν και ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε καθώς οι πρωταγωνιστές εκτελέστηκαν, για πολλούς εξήγησε το μίσος που διακατείχε την Σταυρούλα Γκουβούση για την νύφη της το οποίο την οδήγησε στο αποτρόπαιο έγκλημα. Ο Μήτρος ήταν ο μεγαλύτερος από τα τρία παιδιά της Σταυρούλας η οποία χήρεψε νέα. Τα δυο μικρότερα παιδιά έφυγαν από το χωριό και πήγαν στην Αθήνα για να εργαστούν. Ο Μήτρος έμεινε πίσω στο πατρικό σπίτι με τη μητέρα του.

Η Μεταξία και ο Μήτρος παντρεύτηκαν όταν ήταν 17 ετών. Η Σταυρούλα Γκουβούση, όμως, ποτέ δεν θέλησε αυτό το γάμο και έκανε ότι μπορούσε για να χωρίσει το ζευγάρι προσπαθώντας να πείσει το γιο της πως η γυναίκα του είχε εραστή τον οποίο συναντούσε στο ζαχαροπλαστείο όπου εργαζόταν. Εκείνος, όμως, επέμενε πως αγαπούσε τη γυναίκα του και δεν ήθελε να χωρίσει.  Η Μεταξία υπέμενε τις προσβολές της πεθεράς της και φρόντιζε την οικογένεια την οποία συντηρούσε από την δουλειά της και την μικρή της προίκα, καθώς ο Μήτρος δεν εργαζόταν.

Το ζευγάρι είχε μια κόρη και η Μεταξία ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί τους όταν η πεθερά της κατάφερε να πείσει τον Μήτρο πως το μωρό που θα ερχόταν στον κόσμο δεν ήταν δικό του. Παρά τις προσπάθειες της Μεταξίας να τον πείσει για το αντίθετο δεν τα κατάφερε, εκείνος επέμενε να «ρίξει» το παιδί.  Στις 5 Ιανουαρίου του 1959 ο Μήτρος και η Μεταξία πήγαν στο Άργος και όπως αργότερα περιέγραψε ο 22χρονος κανένας γιατρός δεν αναλάμβανε την ευθύνη γιατί η εγκυμοσύνη της Μεταξίας ήταν προχωρημένη.

Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Το ζευγάρι εκείνο το απόγευμα γύρισε από το Άργος και πήγε στο σπίτι της γιαγιάς Σταυρούλας όπου είχε αφήσει την μικρή του κόρη.  Έφαγαν όλοι μαζί και η Μεταξία ξάπλωσε για να ξεκουραστεί. Η περιγραφή του Μήτρου, που έγινε λίγες ημέρες αργότερα, στους αστυνομικούς σοκάρει: «Η μάνα μου άρπαξε ένα σχοινί 5 μέτρων που ήταν εκεί και της το πέρασε αιφνιδιαστικά γύρω από τους ώμους, δένοντας την καλά, μαζί και τα χέρια της. Συγχρόνως, μάλωνε μαζί της και την έβριζε για την άσχημη ζωή που έκανε. Η γυναίκα μου νόμιζε ότι αστειευόταν και ότι η μητέρα μου ήθελε απλώς να τη φοβίσει. Όμως εκείνη την τράβηξε έξω από την αυλή και την έριξε στην στέρνα. Σε αυτή τη δουλειά τη βοήθησα και εγώ…», παραδέχτηκε. Πριν ο Μήτρος «σπάσει» και ομολογήσει μάνα και γιος  είχαν επιχειρήσει να εμφανίσουν τη δολοφονία της 22χρονης γυναίκας ως αυτοκτονία.

«Φτωχτόνησε η Μεταξία»

Στις 6 Ιανουαρίου 1959, ανήμερα των Φώτων, η Σταυρούλα Γκουβούση επέστρεψε από την εκκλησία στο σπίτι της. Η γειτονιά ξεσηκώθηκε από τις φωνές της και όταν οι γείτονες έφτασαν στο σπίτι της τους είπε πως δίπλα στη στέρνα βρήκε τα ρούχα και τα παπούτσια της νύφης της, ένα κουτί χάπια και ένα σημείωμα που έλεγε:  «Φτωχτόνησε η Μεταξία Γεωργίου Αδρία γιατί δεν της έδινε τα λεφτά που της χρωστούσε η Θάλεια, η κυρά της. Τον Μήτρο, τον άνδρα της, να μην τον πειράξετε γιατί δεν έχει κάνει τίποτα». Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ακρόπολις», εκείνων των ημερών, αναφέρεται πως η Σταυρούλα είπε στους γείτονες: «Αυτή η τρελλή εξετέλεσε την απόφασί της. Ευρήκα ανοιχτή τη στέρνα κι έξω ριγμένα τα ρούχα της. Η Μεταξία πληρώθηκε από τον Θεό όπως της άξιζε. Και δεν σκέπτομαι τίποτα άλλο παρά ότι, αν έχη πέσει στην στέρνα, μας βρώμισε το πόσιμο νερό».

Η χωροφυλακή έφτασε στο σπίτι της Σταυρούλας και  όταν ανέσυραν την Μεταξία από τη στέρνα είδαν πως το άψυχο κορμί της ήταν τυλιγμένο με σχοινί, ενώ έφερε μελανιές και σημάδια από χτυπήματα στους μηρούς, τα γόνατα και το λαιμό. Το σενάριο της αυτοκτονίας άρχισε να ξεθωριάζει και να ενισχύεται αυτό της εγκληματικής ενέργειας.  Από την ιατροδικαστική εξέταση προέκυψε πως ο πνιγμός είχε επέλθει το προηγούμενο βράδυ και όχι το πρωινό της 6ης Ιανουαρίου, όπως ισχυριζόταν μάνα και γιός. Επιπλέον, η πόρτα της αυλής ήταν κλειδωμένη και η γραφολογική εξέταση έδειξε πως το σημείωμα αυτοκτονίας  δεν ήταν γραμμένο από την νεαρή γυναίκα, αλλά από τρίτο πρόσωπο που προσπάθησε να μιμηθεί τον γραφικό της χαρακτήρα.

Η ομολογία και η εκτέλεση

Στις 8 Ιανουαρίου η Σταυρούλα Γκουβούση και ο γιος της οδηγήθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης και προφυλακίστηκαν.

Αρχικά, η Σταυρούλα ισχυρίστηκε πως δολοφόνος της νύφης της ήταν ο εραστής της. «Τέτοια που ήταν καλά να πάθη», έλεγε. Ο Μήτρος, όμως, λύγησε και αποκάλυψε την αλήθεια περιγράφοντας με λεπτομέρειες το έγκλημα, τον τρόπο που έριξαν τη γυναίκα του στη στέρνα, υπογραμμίζοντας, πως λόγω του βάρους της το σχοινί με το οποίο την είχαν δεμένη τους έπεσε στο νερό. Μάλιστα, ο νεαρός ισχυρίστηκε πως με παρότρυνση της μητέρας του έγραψε το σημείωμα αυτοκτονίας. Οι αποκαλύψεις του Μήτρου εξόργισαν τη μητέρα του η οποία στράφηκε εναντίον του.  «Κύτταξε τι φίδι μεγάλωνα! Έτσι μωρέ πληρώνεις όλες τις θυσίες που έκανα για σένα;» έλεγε σε συνέντευξη της στις εφημερίδες «Ακρόπολις» και «Απογευματινή», συμπληρώνοντας: «Αυτός ο αχαΐρευτος ο γιός μου πάει να με μπλέξη! Λέει ότι εγώ την έριξα στο πηγάδι, αφού της τύλιξα πρώτα το σκοινί στο σώμα. Πάει να με κλείση στη φυλακή… Αν ο γιος μου πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα, του αξίζει». Ο  Μήτρος, καθισμένος δίπλα στη μητέρα του, έδινε τη δική του απάντηση: «Εγώ δεν είχα τίποτα μαζί της. Ήταν καλή και φρόνιμη. Εσύ τη μισούσες και αποφάσισες τον θάνατό της. Ανάθεμα την ώρα που σ’ άκουσα. Εγώ γιατί να την σκοτώσω; Κι αυτό το παντελόνι που φορώ μου το πήρε την ίδια μέρα που τη σκότωσες. Το πρωί, που πήγαμε στο Άργος… Κι εσένα δεν σε φρόντιζε; Μόνο εσύ διαρκώς την έβριζες και την κτυπούσες. Αυτή καθόταν σαν χαζή και τις έτρωγε…».

Περίπου ενάμιση χρόνο μετά την δολοφονία η Σταυρούλα Γκουβούση οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, αφού προηγουμένως απορρίφθηκε η αίτηση χάριτος που είχε υποβάλει. Στις 27 Αυγούστου 1960, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Μακεδονία», «Η Γκουβούση εδέχθη κλαίουσα να μεταλάβη, προηγουμένως, όμως, ζήτησε να εξομολογηθή δια να απαλλαγή, όπως είπεν, από κάτι που επίεζε την ψυχή της και δεν την άφηνε να ησυχάση ούτε λεπτό…» .  «Την τελευταίαν στιγμήν εζήτησε συγχώρησιν από τον Θεόν», έλεγε στο πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα, δίνοντας παράλληλα έμφαση στο γεγονός ότι για πρώτη φορά εκτελείται στην Ελλάδα γυναίκα για ποινικό αδίκημα. Στις 2 Σεπτεμβρίου στην περιοχή Αλυκές της Κέρκυρας, εκτελέστηκε και ο Μήτρος. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελευθερία», ο Μήτρος στην εξομολόγηση του πριν από την εκτέλεση του, είπε στο ιερέα, ότι «ούτος δεν έπταιε δια τον στραγγαλισμόν της συζύγου του, αλλά ότι τον επήρε στον λαιμό της η μάνα του, της οποίας ήτο ερωμένος…».