Στην παγκόσμια εγκληματολογία καταγράφονται αναρίθμητες αποτρόπαιες δολοφονίες που φέρουν την υπογραφή αδίστακτων serial killers. Συνήθως, ο κατά συρροή δολοφόνος ακολουθεί  ένα συγκεκριμένο μοτίβο και διαπράττει σειρά εγκλημάτων τα οποία έχουν χαρακτηριστικά τελετουργίας.

Της Μαρίας Ζαχαροπούλου

​Σε πολλές περιπτώσεις οι δολοφονίες ταυτίζονται με μια συγκεκριμένη αποστολή που αναλαμβάνει να ολοκληρώσει ο δολοφόνος και αφορά συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων. Άλλοι, προχωρούν σε εγκλήματα με σεξουαλικά κίνητρα, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που σκοτώνουν γιατί τους αρέσει, τους προκαλεί ικανοποίηση και αυτοί, λένε οι ειδικοί, είναι οι πιο σκληροί καθώς είναι μεθοδικοί και οργανώνουν τις δολοφονίες τους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια παίζοντας, τελικά,  ένα παιχνίδι εξουσίας.

Βλέπουν τα θύματα τους ως τρόπαια και γι’ αυτό σε πολλές περιπτώσεις κρατούν από αυτά αναμνηστικά. Υπάρχουν, βέβαια και εκείνοι που υπηρετούν  έμμονες ιδέες, ακολουθούν φωνές και τις περισσότερες φορές αυτές οι περιπτώσεις βασίζονται σε ειδικούς ψυχισμούς. Η Αμερική είναι εκείνη που κρατά την αριθμητική πρωτιά στους serial killers αλλά και στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί άγριες δολοφονίες με πρωταγωνιστές που έχουν τα χαρακτηριστικά ενός κατά συρροή δολοφόνου.

Αντώνης Δαγλής, ο πρώτος Έλληνας serial killer

killer1

Ο Αντώνης Δαγλής, ο δολοφόνος των ιερόδουλων, όπως έχει χαρακτηριστεί από τον τύπο της εποχής, καταγράφεται στην διεθνή βιβλιογραφία ως ο πρώτος Έλληνας serial killer. Τα εγκλήματα του, τρεις δολοφονίες ιερόδουλων, τεμαχισμός πτωμάτων και ληστείες χαρακτηρίστηκαν ιδιαιτέρως ειδεχθή. Το Φθινόπωρο του 1995, στα διόδια της Τραγάνας εντοπίστηκε το τεμαχισμένο πτώμα της 29χρονης ιερόδουλης Ελένης Παναγιωτοπούλου.

Η γυναίκα είχε στραγγαλιστεί και στη συνέχεια ο δολοφόνος της αφαίρεσε τα σπλάχνα, την τεμάχισε και σκόρπισε τα μέλη της σε διάφορα σημεία της περιοχής. Δυο μήνες αργότερα, στο Βοτανικό εντοπίζεται το πτώμα της 26χρονης ιερόδουλης Αθηνάς Λαζάρου η οποία επίσης είχε στραγγαλιστεί. Στις πιάτσες των ιερόδουλων σήμανε συναγερμός και στις αρχές έφτασαν καταγγελίες γυναικών που έκαναν λόγο για έναν νεαρό με λευκό φορτηγάκι που αποπειράθηκε να τις στραγγαλίσει. Οι ιερόδουλες αναγνώρισαν στις φωτογραφίες των σεσημασμένων τον Αντώνη Δαγλή.

Ο νεαρός συνελήφθη και ομολόγησε τα αποτρόπαια εγκλήματα του. Είπε πως οι άτυχες γυναίκες έθιξαν τον ανδρισμό του. Οι αρχές έβγαλαν από το αρχείο και μια ακόμη δολοφονία ιερόδουλης που είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτή της Παναγιωτοπούλου. Ο Δαγλής ομολόγησε και αυτή τη δολοφονία. Κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής με την αλλοδαπή ιερόδουλη, είπε, την στραγγάλισε, αφαίρεσε τους πνεύμονες, την καρδιά και τα εντόσθια και στην συνέχεια έγδαρε και τεμάχισε το πτώμα της.

Στην απολογία του ο Αντώνης Δαγλής, είπε, πως σκότωνε γιατί αυτές οι γυναίκες του θύμιζαν τη μητέρα του καθώς ποτέ δεν της συγχώρεσε ότι δούλευε σε ύποπτα μπαρ. «Την ώρα που σκότωνα τις ιερόδουλες, νόμιζα πως σκότωνα τη μητέρα μου», είπε ο νεαρός δολοφόνος ενώπιον του δικαστηρίου με τη μητέρα του να καταρρέει παθαίνοντας εγκεφαλικό την ώρα της κατάθεσης της. Ο Δαγλής καταδικάστηκε σε 13 φορές ισόβια και τον Ιανουάριο του 1997 βρέθηκε κρεμασμένος στα κάγκελα του κελιού του.

Δημήτρης Βακρινός, ο serial killer με το ταξί

vakrinos

Ο Δημήτρης Βακρινός έμεινε στην ιστορία για την ευκολία με την οποία σκότωνε. Όπως ο ίδιος είχε παραδεχτεί το όπλο τον έκανε να νιώθει θεός. «Με θεωρούσαν άνθρωπο της καρπαζιάς, έτσι με αντιμετώπιζαν», έλεγε. Αν και στις δολοφονίες του δεν ακολουθούσε συγκεκριμένο μοτίβο και σκότωσε άνδρες και γυναίκες, για όλα τα θύματα του θεωρούσε ότι τον υποτίμησαν με κάποια ενέργεια τους.

Τον Δεκέμβριο του 1995, ο Δημήτρης Βακρινός σκότωσε στο Μενίδι με ένα 45αρι τα αδέρφια Κώστα και Αντώνη Σπυρόπουλο με τα οποία, όπως είπε αργότερα, είχε οικονομικές διαφορές. Πέντε μήνες αργότερα, το Μάιο του 1996, σκότωσε στο Περιστέρι τον  Σεραφείμ Αγιαννίδη, τον οποίο θεώρησε υπεύθυνο που χάλασε το προξενιό με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος. Ο Βακρινός ομολόγησε τρεις ακόμη δολοφονίες.

Σκότωσε τον συγκάτοικο του Παναγιώτη Δαγλιά, ενώ κοιμόταν γιατί, όπως είπε, του έκλεψε ένα κυνηγετικό όπλο. Την 25χρονη Αναστασία Σιμιτζή, την οποία έκαψε ζωντανή γιατί τον είπε κοντό και τον Ιανουάριο του 1994 στο Λουτράκι, τον ταξιτζή Θεόδωρο Ανδρεάδη, γιατί δεν τον άφησε να πάρει μια κούρσα με το ταξί του. Η υπόθεση του Δημήτρη Βακρινού δεν έφτασε ποτέ στο δικαστήριο καθώς, τον Μάιο του 1997, βρέθηκε κρεμασμένος από τα κορδόνια των παπουτσιών του σε μια σωλήνωση των λουτρών της φυλακής του Κορυδαλλού.

Παντελής Καζάκος, ο ρατσιστής δολοφόνος 

killer3

Στόχος του Παντελή Καζάκου ήταν οι αλλοδαποί. Ακόμη και μετά την σύλληψη του εμφανίστηκε αμετανόητος, λέγοντας, πως έφευγε από το σπίτι του με το όπλο αποφασισμένος να σκοτώσει όποιον αλλοδαπό βρισκόταν στο δρόμο του. «Το κακό με αυτούς έχει παραγίνει», έλεγε, ενώ μάρτυρες υποστηρίζουν πως την ώρα που σκότωνε φώναζε στα θύματα του: «Είμαι ορθόδοξος εγώ, ρε».

Ήταν τον Οκτώβριο του 1999, όταν ο 23χρονος Παντελής Καζάκος, υπάλληλος της ΕΡΤ, βγήκε βόλτα θανάτου στο κέντρο της Αθήνας. Στις 19 Οκτωβρίου, από τις σφαίρες του νεαρού δολοφόνου έπεσε νεκρός ένας Κούρδος, ενώ άλλοι δύο τραυματίστηκαν. Δύο ημέρες αργότερα, στις 21 Οκτωβρίου, πυροβόλησε τον Μάρκους Κόφι από την Γκάνα και τον Νταντόν Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές και στις  22 του ίδιου μήνα,  τραυμάτισε βαριά τον Αμντούλ Τίμοθι και τον Αχμέντ Νεσάρ από το Πακιστάν και σκότωσε τον Ουντεσιανί Τζορτζ. Το δικαστήριο καταδίκασε τον Παντελή Καζάκο σε δυο φορές ισόβια και κάθειρξη 25 ετών.

Θεόφιλος Σεχίδης, ο δολοφόνος της Θάσου

killer4

Ήταν Αύγουστος του 1996 όταν αποκαλύφθηκε ότι μια ολόκληρη οικογένεια έχει δολοφονηθεί στην Θάσο. Δράστης, ο 24χρονος φοιτητής της Νομικής από την Καβάλα, Θεόφιλος Σεχίδης, ο οποίος σκότωσε τον 55χρονο πατέρα του Δημήτρη, την 50χρονη μητέρα του Ελένη, την 32χρονη αδελφή του Ερμιόνη, την 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη και τον 57χρονο θείο του Βασίλη. Στη συνέχεια τεμάχισε τα πτώματα, με εξαίρεση αυτό του θείου του, και τα μετέφερε στην χωματερή της Καβάλας, όπου και τα πέταξε. Μάλιστα, σε κάποια από τα θύματα του αφαίρεσε τον εγκέφαλο και τον τοποθέτησε στο ψυγείο για να το μελετήσει, όπως ο ίδιος είπε.

Ο Σεχίδης ισχυρίστηκε πως τα θύματα του ήταν άρρωστα και ήθελε να τα λυτρώσει, ενώ επέμεινε πως ήθελαν να τον «βγάλουν από τη μέση», καθώς «υπήρχε συνωμοσία σε βάρος του». «Βρισκόμουν εν αμύνη. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δεν μ’ έλεγαν την αλήθεια. Τους ξέκανα, για να μην με ξεκάνουν», είπε στους αστυνομικούς, ενώπιον των οποίων εμφανίστηκε αμετανόητος.

Το δικαστήριο καταδίκασε τον Θεόφιλο Σεχίδη σε πέντε φορές ισόβια, ενώ τα μέλη από τα πτώματα των συγγενών του δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.

Σπύρος Μπέσκος, ο δράκος με τα μαγικά χέρια

killer5

Ο φυσικοθεραπευτής Σπύρος Μπέσκος ήταν ένας άνθρωπος υπεράνω πάσης υποψίας, παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού. Η δράση του ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1981, «χτυπούσε» κυρίως στα νότια προάστια της Αθήνας και πάντα Σαββατοκύριακο. Ο στόχος του ήταν γυναίκες τις οποίες βίαζε και δυο από αυτές, τις στραγγάλισε. Το 1983, ο Σπύρος Μπέσκος συνελήφθη την ώρα που όλοι μιλούσαν για το «Δράκο της παραλίας». Καταδικάστηκε σε δυο φορές ισόβια για τις δολοφονίες δυο γυναικών στην Πάρνηθα. Αποφυλακίστηκε το 2008 με περιοριστικούς όρους.

Κυριάκος Παπαχρόνης, ο δράκος της Δράμας

killer6

Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός των ΛΟΚ, ξεκίνησε τη δράση στα 19 του χρόνια βιάζοντας και δολοφονώντας γυναίκες. «Τον τρέλαινε και τον ερέθιζε ο ήχος των τακουνιών», εξηγούσε μετά τη σύλληψη του. Μέχρι να πιαστεί στην τσιμπίδα των αρχών διέπραξε πέντε δολοφονίες και τρεις απόπειρες, δύο βιασμούς και πέντε απόπειρες βιασμού. «Θόλωνε το μυαλό μου. Ήθελα να χτυπήσω. Έφθανα στο μεγαλείο», έλεγε μετά τη σύλληψη του το 1983 για τις γυναίκες θύματα του. Ο Κυριάκος Παπαχρόνης καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο και σε κάθειρξη 23 ετών, ωστόσο, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Τον Δεκέμβριο του 2004 αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.

Αικατερίνη Δημητρέα, η δηλητηριάστρια της Μάνης

killer7

Η ιστορία της Αικατερίνης Δημητρέα, από τη Μάνη, διαδραματίστηκε το 1962, όταν μέσα σε τρεισήμισι μήνες, η 42χρονη γυναίκα δηλητηρίασε με παραθείο τέσσερα άτομα και προσπάθησε να σκοτώσει, με τον ίδιο τρόπο, άλλα δύο.

Θύματά της ήταν η 80χρονη μητέρα της Στεφούλα, η θεία της Ποτούλα Τσιλιγγονέα, ο αδελφός της Κωσταντίνος και ο 5χρονος ανιψιός της, Ηλίας Πιτσούλας.

Μετά την σύλληψή της, τον Σεπτέμβριο του 1962, η γυναίκα ομολόγησε τις πράξεις της υποστηρίζοντας πως «έπρεπε να πεθάνουν γιατί με κακομεταχειρίζονταν, αν και δεν ήθελα να κάνω κακό σε κανέναν άλλον, εκτός από τον αδελφό μου».

Το δικαστήριο, τον Μάιο του 1963, καταδίκασε την Αικατερίνη Δημητρέα τέσσερις φορές σε θάνατο και κάθειρξη 15 ετών. Το 1965 η Δημητρέα εκτελέστηκε στο Γουδί.