«Το όνομά μου είναι Φλέμινγκ, Ίαν Φλέμινγκ», έτσι θα μπορούσε να συστήνεται ο γνωστός βρετανός συγγραφέας, το πραγματικό alter ego του διασημότατου μυθιστορηματικού του χαρακτήρα, του πράκτορα 007!

Ήταν το 1967 όταν κυκλοφόρησε η επίσημη βιογραφία του Φλέμινγκ, κάνοντας όλους να μείνουν με το στόμα ανοιχτό: την ώρα που ο πλανήτης υπέθετε φυσικότατα ότι ο Τζέιμς Μποντ ήταν άλλος ένας μυθιστορηματικός ήρωας, γέννημα της φαντασίας του δημιουργού του, θα μάθαινε με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο την αλήθεια για τις μέρες του Φλέμινγκ στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

Οι οποίες εξάλλου προσπάθησαν να αποτρέψουν τόσο τον βιογράφο όσο και τον βιογραφούμενο από το να εκδώσουν την πραγματική του ιστορία, κάτι που έκανε τον Τζέιμς Μποντ όχι μόνο αληθινό, αλλά και ζωντανό!

Και βέβαια μιλάμε για μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες βιογραφίες που κυκλοφόρησαν ποτέ, καθώς πρόκειται για τα έργα και τις ημέρες του ίδιου του Τζέιμς Μποντ. Κι αυτό γιατί οι 12 ιστορίες που έγραψε ο Φλέμινγκ με τον πράκτορα 007 βασίστηκαν -στο μεγαλύτερο μέρος τους τουλάχιστον- στις δικές του εμπειρίες ζωής.

Αποτραβηγμένος στο ησυχαστήριό του στην Τζαμάικα, είχε όλο τον χρόνο να ξεδιπλώσει τον πλούτο του πολυτάραχου βίου του και να τον μετατρέψει σε λογοτεχνικό όχημα για το alter ego του, τον υπερκατάσκοπο του πλανήτη…

Πρώτα χρόνια

Ο Ίαν Λάνκαστερ Φλέμινγκ γεννιέται στις 28 Μαΐου 1908 στο Λονδίνο μέσα σε μεγαλοαστική οικογένεια με τίτλους ευγενείας και πλούτη ζηλευτά. Ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας των Φλέμινγκ, είχε πατέρα βουλευτή και παππού τραπεζίτη, κάτι που επέτρεψε να μεγαλώσει μέσα στα πούπουλα της μεγαλοαστικής τάξης.

Σε ηλικία 9 ετών ωστόσο θα χάσει τον πατέρα του στα αιματοβαμμένα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την άρχουσα τάξη της Αγγλίας να πενθεί για τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των Συντηρητικών. Τον επικήδειό του μάλιστα θα τον έγραφε ο ίδιος ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Ακολουθούν σπουδές σε φημισμένα αγγλικά κολέγια, όπως το λαμπρό Ίτον, αν και το περιοριστικό περιβάλλον τους σύντομα θα αποδεικνυόταν πολύ βαρύ για τον ελεύθερο νου του Φλέμινγκ: παρατάει τις πανεπιστημιακές του υποχρεώσεις, λίγο αργότερα εγκαταλείπει και τη στρατιωτική ακαδημία που τον έστειλε η οικογένειά του, κι όλα αυτά για να πιάσει μια «ταπεινή» δουλειά ως μαθητευόμενος δημοσιογράφος στο Reuters!

Ταυτοχρόνως, φοιτεί σε επίσης «ταπεινά» πανεπιστήμια της Γερμανίας και της Αυστρίας, εκεί που κανείς δεν είχε ακούσει για την αριστοκρατική καταγωγή του όμορφου νεαρού, που είχε πάντα τον τρόπο του με τις γυναίκες. Ερωτικό σκάνδαλο εξάλλου στο Ίτον ήταν που συνέβαλε στην απόφασή του να εγκαταλείψει τη σχολή μια ώρα αρχύτερα!

Αμέσως μετά θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον χώρο της οικονομίας, αν και πάλι θα επέστρεφε στη γραφή, υπηρετώντας τη από το μετερίζι της δημοσιογραφίας. Κι έτσι η δημοσιογραφία θα τον οδηγήσει στην κατασκοπεία και η κατασκοπεία στη μυθιστοριογραφία. Και όλα αυτά εξαιτίας των παγκόσμιων γεγονότων, στα οποία ο Φλέμινγκ δεν μπορούσε φυσικά να μείνει αμέτοχος…

Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Από την εποχή που εργαζόταν στο Reuters, ο Φλέμινγκ είχε κάνει φιλίες στο υπουργείο Εξωτερικών, τις οποίες είχε διατηρήσει. Κι έτσι το 1939, έχοντας ήδη βαρεθεί τα τραπεζικά, ο Φλέμινγκ θα αναλάβει ένα ρεπορτάζ για τους «Times», γεγονός που θα τον φέρει στη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο μιας εμπορικής αποστολής. Κι όμως, ο Φλέμινγκ ενεργούσε ως κατάσκοπος για το Foreign Office!

Η εφημερίδα «Pravda» τον κατηγόρησε για κατασκοπεία και ο Φλέμινγκ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Η κατηγορία αποδείχθηκε βάσιμη: επιστρέφοντας στην πατρίδα του, ενημέρωσε τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες για τους σοβιετικούς εξοπλισμούς και όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Φλέμινγκ κρίθηκε απαραίτητο εργαλείο των μυστικών υπηρεσιών του Βασιλικού Ναυτικού.

Η σχέση του με τις μυστικές υπηρεσίες επισημοποιήθηκε και σύντομα ανέβηκε τα σκαλιά της ιεραρχίας, γινόμενος το δεξί χέρι του κορυφαίου βρετανού κατασκόπου, ναυάρχου Τζον Γκόντφρεϊ! Ταυτοχρόνως με τις κατασκοπευτικές αποστολές του, θα δει και πόλεμο, επιβλέποντας απόρρητες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη.

Οι γνώσεις του Φλέμινγκ στα οικονομικά, η ευχέρειά του στις ξένες γλώσσες και η κοινωνικότητά του ως κοσμοπολίτης τζέντλεμαν-πλέιμποϊ τον βοήθησαν να εξελιχθεί σε ικανότατο αναλυτή πολεμικών επιχειρήσεων, με ειδικότητα στο σπάσιμο κωδικών και τον αποπροσανατολισμό του εχθρού. Γύρισε τον κόσμο ολόκληρο συλλέγοντας εμπειρίες, αλλά βρέθηκε και προσωπικά στο πεδίο της μάχης: το 1940, για παράδειγμα, τον έστειλαν στη Γαλλία να αναλάβει την ευθύνη της επιχείρησης απόδρασης προσφύγων από τη χώρα.

Ο Φλέμιγκ συνεργάστηκε ακόμα και με τον Αμερικανό Γουίλιαμ Ντόνοβαν για τη σύσταση και οργάνωση της OSS, προάγγελο της CIA. Για αυτή του τη συνεισφορά, ο Φλέμινγκ έλαβε δώρο ένα ρεβόλβερ με γραμμένη την αφιέρωση «για ειδικές υπηρεσίες».

Ήταν στα χρόνια των μυστικών υπηρεσιών λοιπόν όταν διαπίστωσε το ταλέντο του στη γραφή. Ως βοηθός του Γκόντφρεϊ, έγραψε χιλιάδες εκθέσεις και αναφορές, με το ιδιαίτερο στιλ του λόγου του και τις εμπεριστατωμένες αναφορές του να κάνουν τα απόρρητα δημόσια έγγραφα ιδιαίτερα ευχάριστα στην ανάγνωση! Κι έτσι προτού λήξει ο πόλεμος, ο Φλέμινγκ συλλαμβάνει την ιδέα ενός ήρωα μυθιστορημάτων κατασκοπείας…

Η γέννηση του Τζέιμς Μποντ

Έχοντας ήδη καταλήξει στον ήρωά του, μετά τον πόλεμο ο Φλέμινγκ θα διατελέσει διευθυντής του τμήματος διεθνών ειδήσεων των «Times». Από αυτή τη θέση μπορούσε να συλλέγει και να ελέγχει ανταποκρίσεις από όλο τον κόσμο, εμπλουτίζοντας έτσι τις ούτως ή άλλως βιωματικές του γνώσεις για τον χώρο των κατασκόπων.

Έχοντας επισκεφθεί την Τζαμάικα σε μια από τις πολυάριθμες κατασκοπευτικές αποστολές του, ο Φλέμινγκ ερωτεύτηκε το νησί και υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι κάποτε θα επέστρεφε εκεί. Μετά τον πόλεμο λοιπόν έπεισε τους «Times» να του παραχωρήσουν μια εξοχική κατοικία στο νησί, ιδιοκτησίας της εφημερίδας, την οποία ο συγγραφέας ονόμασε «Goldeneye» (τίτλος που θα έδινε αργότερα και σε ένα έργο του!).

Ήταν 44 χρονών όταν άρχισε να γράφει το πρώτο βιβλίο με τον δημοφιλή ήρωά του, το «Καζίνο Ρουαγιάλ», στο εν λόγω εξοχικό στην Τζαμάικα το 1952, την ώρα μάλιστα που προετοίμαζε άρον-άρον τον γάμο του με την Anne Rothermere, καθώς η σύζυγός του ήταν έγκυος στον μοναχογιό του.

Κι έτσι ο Τζέιμς Μποντ εμφανίζεται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα το 1953…

Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο έγινε δεκτό με συγκρατημένο ενθουσιασμό, δεν θα έπαιρνε πολύ στον πλανήτη να κολλήσει με τις υπέροχες ιστορίες του Φλέμινγκ: το «Live and Let Die» κυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1954, ακολουθούμενο στα γρήγορα από το «Moonraker» και το «Diamonds Are Forever». Οι αναγνώστες έψαχναν πια τις νέες ιστορίες του Φλέμινγκ, μαγεμένοι από τα γρήγορα αυτοκίνητα, τις ωραίες γυναίκες και την κατασκοπική ίντριγκα φυσικά. Σύμφωνα μάλιστα με τις ομολογίες τους, τόσο ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Κένεντι όσο και ο πρίγκιπας Φίλιππος της Αγγλίας ήταν φανατικοί αναγνώστες του!

Στις τζεϊμσμποντικές συγγραφικές μέρες του Φλέμινγκ, η πένα του απέδωσε 12 μυθιστορήματα αλλά και μπόλικα διηγήματα με ήρωα τον πράκτορα με την άδεια να σκοτώνει. Και βέβαια το 1962 θα του ζητούσαν την άδεια να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη τον κατάσκοπο, με τον «Dr. No» να δίνει μορφή στον λογοτεχνικό ήρωα, αυτή του Σον Κόνερι.

Με τη βοήθεια του παραγωγού Άλμπερτ Μπρόκολι, η δημιουργία του Φλέμινγκ θα γινόταν παγκόσμια σταθερά του κινηματογράφου, ένα από τα μακροβιότερα κινηματογραφικά franchises όλων των εποχών!

Ο Ίαν Φλέμινγκ θα περάσει πολύ χρόνο στο πλατό συμβουλεύοντας τους δημιουργούς στα τρία πρώτα φιλμ του Τζέιμς Μποντ, τα «Dr. No» (1962), «From Russia With Love» (1963) και «Goldfinger» (1964). Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο η απέχθεια που ένιωσε ο Φλέμινγκ για τον Κόνερι όταν τον γνώρισε στην υπογραφή των συμβολαίων, γεγονός που θα άλλαζε ωστόσο άρδην μόλις τον έβλεπε να ερμηνεύει τον κατάσκοπό του…

Ο Ίαν Φλέμινγκ είναι υπεύθυνος και για ένα γνωστό παιδικό λογοτέχνημα, το «Chitty Chitty Bang Bang», μια ιστορία για ένα μαγικό αυτοκίνητο που έγραψε για να διασκεδάσει τον γιο του…

Θάνατος και κληρονομιά

Την ώρα λοιπόν που το παγκόσμιο κοινό συνωστιζόταν στους κινηματογράφους του πλανήτη για να απολαύσει τον Τζέιμς Μποντ εν δράσει, ο δημιουργός του υπέφερε από προβλήματα υγείας. Η αγάπη του για το αλκοόλ, το ξενύχτι και τη μεγάλη ζωή, η δίψα του για γυναίκες και ξέφρενες διασκεδάσεις, είχαν αφήσει το χνάρι τους στην υγεία του πραγματικού Τζέιμς Μποντ. Κι έτσι το 1962 έπαθε το πρώτο του έμφραγμα, από το οποίο όμως δεν θα ανάρρωνε ποτέ πλήρως.

Ο Ίαν Φλέμινγκ πέθανε στις 12 Αυγούστου 1964 σε νοσοκομείο του Καντέρμπουρι της Αγγλίας, όπου και μεταφέρθηκε έπειτα από νέο καρδιακό επεισόδιο. Ήταν 56 ετών όταν άφησε την τελευταία του πνοή, αν και ο ήρωάς του δεν πρόκειται να εγκαταλείψει ποτέ αυτό τον κόσμο, έτσι όπως έχει στοιχειώσει το κατασκοπευτικό μυστήριο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης…

Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr