Δέκα περίπου μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση της 20ής Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης μιλά για τις καταστροφικές συνέπειες των αυτοδύναμων κυβερνήσεων, τη σπατάλη του πολιτικού κεφαλαίου του Αλέξη Τσίπρα, τον… χαβαλέ του Βασίλη Λεβέντη και τον κίνδυνο ανόδου και σταθεροποίησης της Χρυσής Αυγής που ελλοχεύει.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγώνας», ο κ. Θεοδωράκης επισημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «αποδείχτηκε πολιτικός παλαιάς κοπής», απαντά στο γιατί ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι δεν κατεβαίνουν μαζί στις εκλογές και προειδοποιεί εκ νέου για τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

– Έχετε υποστηρίξει ότι η κρίση που βιώνουμε σήμερα «δεν είναι δική μας, αλλά του παλιού πολιτικού συστήματος». Mήπως αυτή η προσέγγιση μηδενίζει τον ρόλο δυνάμεων και ανθρώπων που συνέβαλλαν θετικά στην πολιτική μας ζωή μέχρι σήμερα;

Όχι. Μιλάμε για σύστημα που συνέθλιβε για τρεις-τέσσερις δεκαετίες και ανθρώπους και υγιείς δυνάμεις. Που για να υπάρξεις και για να «αποκατασταθείς» έπρεπε να είχες μπάρμπα στο κόμμα. Και τα κόμματα που κυβέρνησαν είχαν και αρχηγούς και στελέχη που συντηρούσαν αυτό το σύστημα. Αυτοί δεν έχουν ευθύνες; Και ευθύνες έχουν και ονοματεπώνυμο. Αλλά υπήρχε κι ένα ακόμη σκοτεινό κομμάτι αυτού του παλιού συστήματος. Που φαινομενικά ήταν εκτός εξουσίας αλλά στην πράξη μοιραζόταν μαζί της τη νομή. Ήταν κόμματα μικρά τότε, αλλά πολύ ισχυρά μέσω συντεχνιών σε χώρους όπως η παιδεία και η παραπαιδεία. Σε χώρους όπου η εργασιακή ασφάλεια το επέτρεπε, για παράδειγμα στις ΔΕΚΟ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι λοιπόν και αυτός μέρος του παλιού συστήματος; Των συντεχνιών και των ρετιρέ;

– Η επικοινωνία σας με τον Αλέξη Τσίπρα στη διάρκεια της κατάρρευσης των συζητήσεων με τους δανειστές φαινόταν να έχει έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα. Τώρα που έχει περάσει κάποιος καιρός, μπορείτε να μας μεταφέρετε την αίσθηση που σας έδινε ο πρώην πρωθυπουργός σε εκείνες τις συναντήσεις;

Ξέρετε στην πολιτική δύσκολα χωρούν προσωπικά γούστα. Ήμουν σε συνεχή επικοινωνία με τον κ. Τσίπρα τις πιο κρίσιμες μέρες, είναι αλήθεια. Αλλά όχι γιατί υπάρχει κάποια στενή προσωπική σχέση, αλλά γιατί αγωνιούσα για τη χώρα. Ο κ. Τσίπρας εκείνες τις μέρες συνειδητοποίησε, έστω και αργά, πόσο ολέθρια ήταν η πολιτική του αυτό το επτάμηνο. Τουλάχιστον, με τη στήριξη τη δική μας και των άλλων κομμάτων, έστριψε το τιμόνι και αποφύγαμε το γκρεμό. Ο κ. Τσίπρας κατασπατάλησε όλο το πολιτικό του κεφάλαιο πολύ γρήγορα. Αλλά εμάς δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Αποδείχτηκε πολιτικός παλαιάς κοπής. Η αίσθησή μου με δυο λόγια είναι ότι τότε, όταν οι διαπραγματεύσεις ήταν σε νεκρό σημείο, άρχισε επιτέλους ο κ. Τσίπρας να καταλαβαίνει. Όμως είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος. Και μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια επίσης.

– Γιατί το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δεν κατεβαίνουν μαζί στις εκλογές; Τα δύο κόμματα ανήκουν στην ίδια ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο, έχουν ταυτόσημες πολιτικές θέσεις και κοινή προσέγγιση απέναντι στο μνημόνιο. Τι σας εμποδίζει;

Επιτρέψτε μου να επιμείνω στις ευθύνες του παλιού πολιτικού συστήματος. Να σας θυμίσω ότι και εν μέσω Μνημονίων και κρίσης, εκείνο που δύσκολα μπορεί κανείς να ξεπεράσει είναι αυτή η αναλογία 4-2-1 με την οποία είχαν μοιραστεί τους διορισμούς με τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ. Αυτά δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ακόμη δρόμο για να ξεκόψει από τη νοοτροπία του «δικού μας» σε βάρος του ικανού.

Εκτός αυτού, δεν έχουμε ταυτόσημες θέσεις. Οι δικές μας θέσεις είναι πολύ καθαρές. Και δεν έχουμε κοινή προσέγγιση απέναντι στο Μνημόνιο. Το ΠΑΣΟΚ και η κ. Γεννηματά ψήφισαν τη συμφωνία στη Βουλή, είναι αλήθεια. Και η Νέα Δημοκρατία επίσης. Κι εμείς το ψηφίσαμε, για να μην γκρεμιστεί η χώρα. Παραμερίσαμε τις διαφορές μας για να σωθεί η χώρα και έτσι έπρεπε να κάνουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτιζόμαστε. Εμείς δεν ευθυνόμαστε για τις πολιτικές που μας έφεραν εδώ.

– Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη. Διεκδικεί και εκείνο τον πολιτικό χώρο του κέντρου και μάλιστα με πολύ καλά ποσοστά.

Δεν λείπουν ούτε η γραφικότητα ούτε οι εμμονές και οι μονόλογοι από την πολιτική μας ζωή. Σοβαρότητα, υπευθυνότητα, σχέδιο, ομάδα και ικανότητα, αυτά λείπουν. Όχι ο χαβαλές.

– Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες πηγαίνουν στην κάλπη θυμωμένοι κι απελπισμένοι. Αν οι Έλληνες ψηφίσουν με κύριο γνώμονα την απογοήτευσή τους από τη διακυβέρνηση των 7 τελευταίων μηνών, γιατί να επιλέξουν ένα μικρότερο κόμμα, όπως είναι το Ποτάμι κι όχι τη Ν.Δ., ενισχύοντας τον κύριο αντίπαλό του ΣΥΡΙΖΑ;

Διότι τις εποχές της αυτοδυναμίας τις πληρώσαμε και μάλιστα ακριβά. Και διότι όπως λέγαμε και επαληθευτήκαμε, χρειάστηκαν περισσότερες συμπράξεις για να αποφύγουμε την καταστροφή. Το Ποτάμι εγγυήθηκε ότι θα στηρίξει ακόμη και το ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και την Κωνσταντοπούλου για να μη βουλιάξει η χώρα. Και το κάναμε. Όχι με βαριά καρδιά, απεναντίας. Διότι πιστεύουμε βαθιά ότι τα δόγματα και οι μικροί μάγοι δεν είναι λύση για το πολιτικό και κοινωνικό μας αδιέξοδο. Και διότι δεν μας ενδιαφέρουν τα ανταλλάγματα. Πήραμε πρωτοβουλίες για να βρεθούμε μαζί, αλλά και για να ψηφίσουμε μαζί. Αυτό θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε: Τις μέγιστες συγκλίσεις, τη μέγιστη συναίνεση.

– Ήσασταν εξ αρχής εναντίον των πρόωρων εκλογών, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα σταθερότητας στη χώρα. Τα σενάρια της επόμενης μέρας δεν φαίνεται να είναι ιδιαιτέρως αισιόδοξα. Ποιο εκλογικό αποτέλεσμα ή ποια διαχείρισή του, θα σας γεννούσε τη μεγαλύτερη απογοήτευση κι ανησυχία;

Η χώρα χρειάζεται μια Κυβέρνηση με στρατηγική και τακτική. Με στόχο και τρόπο. Δηλαδή με σχέδια και ανθρώπους για να τον υλοποιήσει. Σ αυτή την ανάγκη της χώρας εμείς είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε (ή να συνεισφέρουμε) και τα σχέδια και τους ανθρώπους.

Θέλω όμως να υπενθυμίσω και κάτι ακόμη: Ο κίνδυνος της Χρυσής Αυγής δεν έχει παρέλθει. Δουλεύει υπόγεια και σκοτεινά και ανησυχώ πολύ. Με το μεταναστευτικό στις τραγικότερες στιγμές του και την ανάγκη να κινηθεί επιτέλους η Ευρώπη, μια εκλογική σταθεροποίηση της ΧΑ θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στη χώρα.