Για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας κατηγορεί το υπουργείο Παιδείας ο συντονιστής Επιτροπής Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κουράκης, με αφορμή την αναπλήρωση μαθημάτων στα σχολεία στις πασχαλινές διακοπές.

Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο κ. Κουράκης, «με υποκριτική αυστηρότητα, το υπουργείο Παιδείας «κουνάει το δάκτυλο» στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, υποχρεώνοντάς τους να αναπληρώσουν τις χαμένες διδακτικές ώρες λόγω «καταλήψεων» εν μέσω Πασχαλινών διακοπών, υποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό, ότι οι διδακτικές ώρες που έχουν χαθεί στο δημόσιο σχολείο οφείλονται στις καταλήψεις και τους αγώνες των μαθητών και των εκπαιδευτικών : η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας».

«Εάν η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αναζητά ενόχους για να φορτώσει τις ελλείψεις στην Δημόσια εκπαίδευση, θα πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να αναγνωρίσει τον εαυτό της ως μοναδικό υπαίτιο, διότι είναι οι δικές της αποφάσεις που δημιούργησαν χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, με την κατάργηση των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και με την πρωτοφανή καθυστέρηση τοποθέτησης εκπαιδευτικών, ακόμα και για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα», συνεχίζει.

Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, «οι εκπαιδευτικοί-τους οποίους το Υπουργείο Παιδείας κοπιάζει να παρουσιάσει ως αδιάφορους ή τεμπέληδες-έχουν την αίσθηση καθήκοντος και την ευσυνειδησία που χρειάζεται και κυρίως διαθέτουν το παιδαγωγικό κριτήριο, ώστε να έχουν ήδη φροντίσει, σε συνεργασία με τους μαθητές τους, να αναπληρώσουν –πάνω από το μέτρο του δυνατού- τα κενά και τις ελλείψεις που δημιουργήθηκαν , όχι από την συμμετοχή τους σε αγώνες και διαμαρτυρίες αλλά από την ανεπάρκεια του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας.

Οι απειλές του υφυπουργού για «πειθαρχικές διώξεις» σε όσους εκπαιδευτικούς συμμετέχουν στις προγραμματισμένες στάσεις εργασίας, ασκώντας το συνταγματικό τους δικαίωμα στην απεργία, είναι όχι μόνο εκβιαστικές αλλά και άκρως επικίνδυνες για τη Δημοκρατία.

Οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς τους, γνωρίζουν πολύ καλά «τις πταιει» για τις ελλείψεις στα δημόσια σχολεία και με τους αγώνες τους φροντίζουν να αποδώσουν τις ευθύνες εκεί που ανήκουν και να διεκδικήσουν μια καλύτερη δημόσια παιδεία».