Για την εμπειρία του στο Survivor πριν από 14 χρόνια, τις δύσκολες συνθήκες, τα άγρια ένστικτα αλλά και τα προβλήματα υγείας μίλησε ο Σπύρος Σούλης καλεσμένος στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου.

«Το Survivor δεν ξέραμε τι είναι. Το βλέπαμε με μια παρέα και λέγαμε ωραία θα είναι, περιπέτεια. Κι άρχισε η κουβέντα θα σε πάρουν δεν θα σε πάρουν και το βάλαμε στοίχημα. Μετά από κανά δίμηνο γυρνούσα από το Λονδίνο και με πήραν τηλέφωνο από το Mega και μου λένε “Συγχαρητήρια είστε στους 400”. Και μια μέρα με παίρνουν και μου λένε, “μπράβο πάτε στη Μαλαισία”».

«Ήταν δύσκολο, αλλά ήταν πολύ εγκεφαλικό» εκμυστηρεύτηκε ο Σπύρος Σούλης, ο οποίος αναφέρθηκε και στο πιο δύσκολο πράγμα που του συνέβη αναφορικά με την υγεία του στο Survivor:

«Η πλάτη μου είχε γεμίσει καντήλες. Θυμάσαι που είχαμε κάτι μυγάκια στις παραλίες; Αυτά λοιπόν σε εμάς μπαίνανε κάτω από το δέρμα και έκαναν πράγματα εκεί κάτω, γεννούσαν αυγά και γεμίσαμε καντήλες. Γυρίσαμε πίσω και άρχισαν να σκάνε πληγές».

Ο Σπύρος Σούλης μίλησε και για το φαγητό: «Εμείς δεν είχαμε φάει ποτέ. Έδωσαν προμήθειες στην αρχή. Φάγαμε γύρω στις 10 -12 μέρες και μετά δεν ξαναφάγαμε ποτέ. Για αυτό τρώγαμε καβούρια και φύκια και ρίζες και φύλλα. Φάγαμε φίδι, μυρμήγκια. Περπατούσα έβλεπα το καβούρι και το έτρωγα ζωντανό. Πραγματικά ψάχναμε για φαγητό κάθε μέρα.»

«Καμιά φορά οργανώναμε τσακωμό. Ερχόταν η κάμερα, πηγαίνανε δύο κάθε λίγο και τσακωνόντουσαν, έτρεχε η κάμερα στον τσακωμό, φεύγαμε εμείς από το πλάι. Και είδε, η Ορθούλα νομίζω, καρπούζια και βούτηξε τα καρπούζια, τα έβαλε κάτω από τη μπλούζα της και έρχεται έτσι, ντε και καλά ότι πονούσε η κοιλιά της, και παραπατάει και πέφτει επάνω σε έναν και έτσι όπως πέφτει ζουμπάν τα καρπούζια και άρχισαν να τρέχουν παντού καρπούζια».

«Μπορεί να γεννήσει άγρια ένστικτα και αυτό δεν μου άρεσε. Ένιωσα ότι θέλω να στραγγαλίσω ανθρώπους. Δεν μετάνιωσα που πήγα. Αλλά δεν θα ξαναπήγαινα ποτέ» είπε και συνέχισε:

«Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που πήραν μέρος σε αυτά τα παιχνίδια δεν πήγε καλά η ζωή τους και απέκτησαν και θέματα».