Στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής παρουσιάζεται τη Δευτέρα 15 Ιουνίου, στις 12:00 το μεσημέρι, το βιβλίο του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου «Τρόικα- ο δρόμος προς την καταστροφή», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνης. Για το πόνημα, που αποκαλύπτει τη «διάσωση» της Ελλάδας όπως αυτή καταγράφεται από έγγραφα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της Κομισιόν, θα μιλήσουν οι δημοσιογράφοι Αθανάσιος Έλλις, Νίκος Μελέτης, Αθανάσιος Κουκάκης και ο συγγραφέας.

Πρόκειται για ένα ακόμη έργο ερευνητικής δημοσιογραφίας του γνωστού ανταποκριτή του Mega στην Ουάσινγκτον, ο οποίος, σε 543 σελίδες, φωτίζει αθέατες πλευρές των χειρισμών που έκαναν για να αντιμετωπίσουν την τραγική κρίση χρέους οι Πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου και οι αρμόδιοι υπουργοί.

Ο δημοσιογράφος βάσισε το βιβλίο του σε σωρεία επίσημων εγγράφων και σε συνομιλίες που πραγματοποίησε με 139 πρόσωπα που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ή παρασκηνιακό ρόλο στην υπαγωγή της χώρας μας στο καθεστώς του μνημονίου, το Μάιο του 2010 (το οποίο συνεχίστηκε με την ψήφιση του δευτέρου μνημονίου στις 12 Φεβρουαρίου του 2012). Βασίζεται επίσης σε στοιχεία, εκμυστηρεύσεις και ντοκουμέντα από «ανώνυμους» τεχνοκράτες – διαμορφωτές πολιτικών που υπήρξαν άλλοτε ευνοϊκές και άλλοτε μοιραίες για την Ελλάδα.

Ιδού μια σύντομη ανθολόγηση των στοιχείων για τις προειδοποιήσεις των ξένων, σε μια Ελλάδα με αρμόδιους που ζούσαν στον κόσμο τους:

  • Ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, σε πείσμα όσων τον θεωρούσαν «πρέσβη των δεξιώσεων», με απόρρητο τηλεγράφημά του προς τους προϊσταμένους του στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, ήδη από το 2008, είχε προβλέψει την καταστροφή και αγωνιωδώς προειδοποιούσε τους έλληνες πολιτικούς: «Κάντε κάτι, κάντε οτιδήποτε, διότι η οικονομία σας καταποντίζετε!».
  • Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν εισάκουσε την εισήγηση του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Στρος Καν να ζητήσει στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου την αναδιάρθρωση-περικοπή των ομολόγων που τότε ανήκαν κατά 80% στη γερμανική Deutche Bank, σε ολλανδική τράπεζα και στην γαλλική Paribas και υπαγόταν στο ελληνικό δίκαιο. Μόνο έτσι το χρέος θα καθίστατο βιώσιμο.
  • Οι αντιπρόσωποι των χωρών που υποστήριζαν το ευνοϊκό για την Ελλάδα κούρεμα, προεξάρχοντος του βραζιλιάνου Πάουλο Νογκέρια-Μπατίστα, βλέποντας την άρνηση του Παπανδρέου να επιμείνει απαίτησαν να καταγραφεί στα πρακτικά της συνεδρίασης της 9ης Μαΐου του 2010 η δέσμευση των τριών χωρών ώστε οι τράπεζες τους που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα, να μην τα πουλήσουν. Παρά τη συναίνεση της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ, οι τράπεζες δεν τήρησαν ούτε ένα μήνα αυτή τη δέσμευση και η ελληνική κυβέρνηση δεν τους κατήγγειλε –όπως είχε δικαίωμα στο ΔΝΤ- εξοργίζοντας τον Στρος Καν ο οποίος διαμαρτυρήθηκε έντονα στον κ. Παπανδρέου.
  • Στις 19 Μαρτίου του 2008, «στο έτος της παραλυσίας» με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, ο αρμόδιος επίτροπος Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χοακίν Αρμούνια, σε έγγραφό του προς τον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Αλογοσκούφη του υπενθύμισε ότι στη Σύνοδο του Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου του 2006 συμφωνήθηκε «η ενίσχυση της ενδιάμεσης δημοσιονομικής επανεξέτασης, λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες για τις άλλες χώρες και για το σύνολο της ζώνης του ευρώ». Και του τόνιζε: «Σε καλώ να αποστείλεις σε μένα και στις υπηρεσίες μας κάθε επικαιροποιημένη δημοσιονομική πληροφορία την οποία θεωρείς συναφή (π.χ. νέα μέτρα δαπανών και φορολογικά μέτρα, αλλαγές του προϋπολογισμού, κατάσταση υλοποίησης του προϋπολογισμού του 2008) πριν από τις 18 Απριλίου». Όμως , ο έλληνας υπουργός δεν παρουσίασε ισχυρά μέτρα που θα περιόριζαν το διαρθρωτικό έλλειμμα, λειτουργώντας σε ένα κλίμα αμεριμνησίας και καταγγελιών για διαφθορά κυβερνητικών στελεχών.
  • Τον Απρίλιο του 2008 δημοσιοποιήθηκε η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιώντας πολύ ξεκάθαρα για τους κινδύνους που διατρέχει η ελληνική οικονομία «λόγω της πιθανότητας μιας ξαφνικής μεταστροφής των αγορών», ζητώντας από την κυβέρνηση να λάβει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και παρεμβάσεις για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Και αυτό το καμπανάκι έπεσε στο βρόντο!
  • Την Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009, με τηλεγράφημά του στις 11:52 το πρωί, ο αμερικανός πρέσβης ενημέρωσε τους αμερικανούς υπουργούς Οικονομικών και Εξωτερικών για τη συζήτηση που είχε στην Αθήνα ο αρμόδιος για την Ευρώπη απεσταλμένος Μάθιου Χάαρσαγκερ με τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Ο τελευταίος είπε στον αμερικανό αξιωματούχο πως κατά την διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας του επενδυτές του έλεγαν : «Οι αγορές θέλουν να τρέχει αίμα εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα!».
  • Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου σε συνέντευξη που παρατίθεται στο βιβλίο, απαντώντας στον ισχυρισμό ότι ήταν ολέθριο σφάλμα η άρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να μην επιμείνει στην δικαιωματική αναδιάρθρωση, απαντά στον συγγραφέα: «Εκ των υστέρων προφήτες υπάρχουν πολλοί». Και συνεχίζει υπαινικτικά: «Το πραγματικό ολέθριο σφάλμα είναι ότι αφέθηκε η κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια να φτάσει εκεί που έφθασε. Σε ένα περιβάλλον αντικρουόμενων δυνάμεων ήταν απολύτως αδύνατο πολιτικά να συμφωνηθεί αναδιάρθρωση, αφού υπήρχε και σαφές βέτο από θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αλλά και από βασικές χώρες».

Το βιβλίο-έρευνα κλείνει με μια συνέντευξη κορυφαίου υπευθύνου του ΔΝΤ για την Ελλάδα (με δέσμευση μη αναγραφής του ονόματός του ). Παραθέτουμε την χαρακτηριστική στιχομυθία:

Ερώτηση: Αληθεύει ότι όταν ρωτήσατε πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν γνώριζαν;

Απάντηση: Αληθεύει.

Ερώτηση: Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό;

Απάντηση: Είναι μάλλον ασυνήθιστο.

Ο συγγραφέας καταλήγει στην τελευταία σελίδα με τα εξής λόγια: «Η Ελλάδα ήταν στην εντατική και ο κ. Παπανδρέου ούτε το φάρμακο είχε, αλλά και όταν νόμιζε ότι το βρήκε στο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,δεν υλοποίησε ούτε το πρόγραμμα ούτε τις υποσχέσεις του… Γι’ αυτό βρεθήκαμε μόνοι στη μέση του ωκεανού».