Σε κάθε άνθρωπο υπάρχει ένα ολόκληρο «σύμπαν φιλικών βακτηρίων» που ζει μέσα και επάνω του και τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν την επόμενη πηγή ισχυρών φαρμάκων του μέλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών.

Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό, ότι δεν υπάρχει καλύτερος «φαρμακοβιομήχανος» από την ίδια τη Φύση.

Το ένα τρίτο των φαρμάκων που χρησιμοποιούμε προέρχονται από φυτά και μικρόβια και δε θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι τα εκατομμύρια των βακτηρίων που «συγκατοικούν» μαζί μας στο έντερο, το στόμα, τη μύτη, το δέρμα και την αναπαραγωγική μας οδό –που καλούνται μικροβίωμα- μπορεί να αποτελούν μια ανεκμετάλλευτη πηγή νέων φαρμάκων.

Σε αυτό τουλάχιστον υπολογίζει ο επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Εμβιομηχανικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Michael Fischbach, και όπως αναφέρει ο ίδιος σε άρθρο του στο περιοδικό Cell «είχε δίκιο».

Ο ίδιος και η ομάδα του ανέλυσαν τα γονιδιώματα μικροβίων σε διάφορα μέρη του ανθρώπινου σώματος και με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου που ανέπτυξαν –τον οποίο ονόμασαν ClusterFinder- βρήκαν 3.188 ομάδες γονιδίων που φέρουν μόρια σαν κάποιων φαρμάκων. Αυτό, όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του Time, υποδηλώνει ότι αυτές οι ομάδες γονιδίων μπορεί να αποτελούν ένα πλούσιο «θησαυρό» δυνητικά νέων φαρμάκων ή άλλων σημαντικών ουσιών, που θα μας βοηθούν να διατηρούμαστε υγιείς.

«Όταν πήραμε τα αποτελέσματα της έρευνας είχαμε μια στιγμή “Εύρηκα”. Ήταν μια μεγάλη έκπληξη για εμάς, επειδή το ανθρώπινο μικροβίωμα είναι ένα “μέρος” που δεν είχαμε σκεφτεί να ερευνήσουμε» σημείωσε ο καθηγητής.

Μάλιστα, για να διαπιστώσει πόσο αποτελεσματικό είναι ένα αντιβιοτικό που βασίστηκε σε ανθρώπινο μικροβίωμα, απομόνωσε ένα από αυτά τα προϊόντα γονιδίων από το κολπικό μικροβίωμα μιας γυναίκας από το Τέξας, αναφέρει δημοσίευμα του Time.

Αυτό (lactocillin) αποδείχτηκε ένα ισχυρό αντιβιοτικό έναντι ορισμένων γνωστών μολύνσεων, συμπεριλαμβανομένων των Staphylococcus aureus και Enterococcus faecalis, αλλά όχι κατά του E.coli.

«Αλλάξαμε δραστικά την πορεία των ερευνών μας. Σταματήσαμε να αναζητούμε για βακτήρια εδάφους και αρχίσαμε να εργαζόμαστε επάνω στα βακτήρια που υπάρχουν στο έντερο, το δέρμα και τη στοματική κοιλότητα» συνέχισε ο Fischbach.

Ενώ ο ίδιος δεν αναμένει ότι τα περισσότερα από τα γονίδια θα «δώσουν» αντιβιοτικά, είναι πεπεισμένος ότι θα παράγουν άλλες, κρίσιμης σημασίας ενώσεις, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, στη διατήρηση του μεταβολισμού μας και στον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο «καίμε» θερμίδες και αποθηκεύουμε λίπος.