Καινοτόμες είναι οι νέες προτάσεις του υπουργείου Παιδείας για τη διδαχή των Θρησκευτικών στα λύκεια. Ένα μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ορίζεται πως τα Θρησκευτικά φέτος θα διδαχθούν επί 50 ώρες στην Α’ Λυκείου, άλλες τόσες στην Β’ Λυκείου και περίπου τις μισές, δηλαδή 24, στην Γ’ Λυκείου. Στα σχολεία βρίσκονται έντεκα «φάκελοι μαθητή» που αφορούν στο συγκεκριμένο μάθημα και περιέχουν «συλλογές διδακτικών υλικών, συμβατών προς την μεθοδολογία των νέων προγραμμάτων σπουδών». Παράλληλα, η εγκύκλιος προτείνει, να δοθεί φύλλο εργασίας στους μαθητές με στίχους του τραγουδιού «Ο Προσκυνητής» του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Ο δικός μου θεός» του Παντελή Θαλασσινού ή το «What if God was one of us» της Joan Osborne. Προκειμένου οι μαθητές να αναπτύξουν τους προβληματισμούς τους γύρω από τον Θεό και την θρησκεία, θα δουν αποσπάσματα της ταινίας «Ο Ναυαγός» με τον Τομ Χανκς. Μεταξύ άλλων προτείνεται και το κείμενο του Χρήστου Γιανναρά «Η θρησκευτικότητα είναι φυσική ανάγκη του ανθρώπου – ανάγκη ορμέμφυτη, ενστικτώδης».

Στις οδηγίες για τα θρησκευτικά σημειώνεται:

Έκφραση εμπειρίας των μαθητών/μαθητριών για την αναζήτηση. – «Μουσική δραστηριότητα-συμπλήρωση κενών». Δίνεται Φύλλο Εργασίας με τους στίχους του Αλκίνοου Ιωαννίδη, από το τραγούδι «Ο Προσκυνητής» αφήνοντας κενά για να συμπληρώσουν τις λέξεις ακούγοντας το τραγούδι.

Αφού ακούσουν το τραγούδι, οι μαθητές/μαθήτριες απαντούν στις παρακάτω ερωτήσεις: 1) Τι αναζητά ο προσκυνητής; 2) Πώς τα αναζητά, με ποιο τρόπο; και 3) Τι είναι η ζωή για τον προσκυνητή; Τι είναι αυτό που της δίνει νόημα; Εναλλακτικά: «Ερωτήσεις σε «Σκέψου, Συζήτησε, Μοιράσου(TPS)» με θέμα ένας ναυαγός σε νησί (προβολή αποσπάσματος ταινίας «Ο Ναυαγός»). Ποιες είναι οι ανάγκες του, τι αναζητάει, τι πρέπει να κάνει για να επιβιώσει;

Νοηματοδοτώντας: Θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα και η απάντηση της θρησκείας. Διαπίστωση της καθολικότητας του θρησκευτικού φαινομένου. – «Έντεχνος Συλλογισμός (Artful thinking) – Αντιλαμβάνομαι, Γνωρίζω, Φροντίζω» – «Σκέψου, Συζήτησε ανά 2 και ανά 4, Μοιράσου (TPSS). Δίνονται ή προβάλλονται εικόνες με ανθρώπους που λατρεύουν με διάφορους τρόπους τον Θεό ή εικόνες με σύγχρονους ανθρώπους που απευθύνονται στον Θεό (αθλητές/αθλήτριες, καλλιτέχνες, διανοούμενοι/διανοούμενες). Οι μαθητές/μαθήτριες εφαρμόζουν την τεχνική με βάση τις ερωτήσεις: Τι σκέφτεται, ποια αισθήματα έχει, γιατί το κάνει, πού βρίσκεται ο Θεός για αυτούς; – Εναλλακτικά: «Έντεχνος Συλλογισμός (Artful thinking): Ακούγοντας δύο επί δύο (παραλλαγή του 10Χ2)». Με αφορμή ένα τραγούδι, π.χ. Joan Osborne, «What if God was one of us», οι μαθητές/μαθήτριες γράφουν σε αυτοκόλλητα χαρτάκια μέχρι 2 ερωτήσεις προς τον Θεό.

Στη συνέχεια τα κολλούν πάνω σε ένα μεγάλο χάρτινο ερωτηματικό που έχουν τοποθετήσει στον πίνακα και τα διαβάζουν. Αναστοχάζονται διαβάζοντας (μπορεί να διαβάσει δυνατά ο/η εκπαιδευτικός) τις ερωτήσεις των άλλων απαντώντας στη συνέχεια στις εξής ερωτήσεις: 1) Ποια είναι τα θεμελιώδη ερωτήματα του ανθρώπου, για τα οποία όλοι αναζητούν απαντήσεις; και 2) Δίνει σε αυτά απαντήσεις η θρησκεία; Η δραστηριότητα μπορεί να γίνει με την επιλογή άλλου τραγουδιού (π.χ. Π. Θαλασσινός, Ο δικός μου Θεός) με ανάλογη προσαρμογή των ερωτήσεων:

1) τι χαρακτηριστικά έχει ο Θεός του τραγουδιού; και 2) τι χαρακτηριστικά δεν έχει; Οι μαθητές/μαθήτριες καλούνται να τα υπογραμμίσουν στους στίχους. Δείτε εδώ τις οδηγίες