«Τους τελευταίους 30 μήνες έχουν ψηφιστεί έξι αμιγώς φορολογικοί νόμοι με 177 άρθρα και 17 νόμοι στους οποίους συμπεριλήφθηκαν 71 νέες φορολογικές διατάξεις. Γι αυτά εκδόθηκαν 111 υπουργικές αποφάσεις και 138 διευκρινιστικές εγκύκλιοι». Τα στοιχεία που παρουσίασε η Πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστηρίων Ειρήνη Γιανναδάκη κατά τη διάρκεια της Ετήσιας Γενικής Συνέλευση τους μιλούν από μόνα τους. Η υπερνομοθέτηση είναι, σύμφωνα με την κ. Γιανναδάκη, ένας από τους λόγους της αναποτελεσματικότητας του συστήματος της Δικαιοσύνης που έχει αντίκτυπο στον ίδιο τον πολίτη.

Όπως τόνισε η πρόεδρος η απουσία σχεδίου και εκσυγχρονισμού αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο για τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί σε μια δικαιοσύνη η οποία βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα κάτι που όπως είπε αντικατοπτρίζεται ακόμη και στα κτίρια που στεγάζονται τα Διοικητικά Δικαστήρια. Εκεί όπου κρίνονται φορολογικές και τελωνιακές υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ. Γι αυτό άλλωστε «όσον αφορά την ποιότητα του συστήματος δικαιοσύνης σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από το 0 έως το 4 η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ε.Ε. με επίδοση 1,5 και η Κύπρος προτελευταία με επίδοση 2».

Η κ. Γιανναδάκη επιχειρώντας να καταδείξει το πρόβλημα τόνισε ότι στις ΗΠΑ έχουν ψηφιστεί 10 νόμοι τα τελευταία… 250 χρόνια (!!!) όταν στην Ελλάδα από το 1975 μέχρι σήμερα, ψηφίσθηκαν 250 φορολογικά νομοθετήματα και τροπολογίες μαζί με άλλους 3.450 νόμους και 115.000 υπουργικές αποφάσεις.

«Βεβαίως, άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται. Αλλά πώς να γνωρίζεις έναν νόμο του οποίου το κείμενο έχει υποστεί αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις συμπληρώσεις, τροποποιήσεις, σε παραγράφους, εδάφια περιπτώσεις, υποπεριπτώσεις , εξαιρέσεις αλλά και με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων όπως και αυτές έχουν τροποποιηθεί και συμπληρωθεί», είπε η δικαστής και συμπλήρωσε: «Σ΄ αυτό το πλαίσιο μπαίνουν και οι υπάλληλοι της Δημόσιας Διοίκησης οι οποίοι αδυνατούν να ενημερωθούν να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν το νόμο, αλλά και οι εγγενείς αδυναμίες του συνόλου του δημόσιου διοικητικού μηχανισμού, στις οποίες συγκαταλέγονται η αδιαφάνεια, η διαφθορά, η απαράδεκτη συμπεριφορά ,άρνηση ή η βραδύτητα λήψης έγκαιρων και ορθών αποφάσεων».

Είναι χαρακτηριστικό όπως υπογράμμισε ότι «στα Διοικητικά Πρωτοδικεία, μέχρι την 31-12-2014 οι εκκρεμείς υποθέσεις ήταν 356.498 από τις οποίες οι φορολογικές, που φαίνεται να έχουν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον είναι 67.678. Στο πρωτοδικείο της Αθήνας λόγω της μνημονιακής υποχρέωσης για τον κατά προτίμηση προσδιορισμό των φορολογικών υποθέσεων, μεγάλος αριθμός υποθέσεων με άλλα αντικείμενα εκκρεμούν από το 2009. Στα εφετεία την ίδια ημερομηνία οι εκκρεμείς υποθέσεις ήταν 47.593 από τις οποίες οι 13.382 είναι φορολογικές».

Την ίδια ώρα η πρόσβαση στη δικαιοσύνη έχει γίνει ακριβότερη αφού τα παράβολα για την πρόσβαση στη διοικητική δικαιοσύνη αυξήθηκαν ενώ παράλληλα αυξάνονται και τα αιτήματα για χορήγηση ευεργετημάτων πενίας, γεγονός που καταδεικνύει την αδυναμία πρόσβασης στη δικαιοσύνη.