Η κρίση λειτουργεί με μυστήριους τρόπους. Την ώρα που η Αθήνα διανύει την πιο «μαύρη» περίοδο της νεότερης ιστορίας της, χτυπημένη από την κρίση και την εγκατάλειψη, από κάπου μακριά αρχίζει να αχνοφέγγει μια μικρή ελπίδα αναζωογόνησης του κέντρου της πόλης.

Πρόκειται για την τελευταία ταμπλέτα σε ένα ντόμινο που έχει ξεκινήσει ήδη από τις αρχές της ύφεσης. Η μείωση των ενοικίων προκάλεσε ανακατατάξεις στον χάρτη της πόλης. Εκεί όμως που μέχρι πρότινος οι μετακινήσεις αφορούσαν κοντινές αποστάσεις, μια νέα τάση κάνει την εμφάνισή της: η επιστροφή στα διαμερίσματα του κέντρου, στα πατρικά.

Το Παγκράτι, τα Πατήσια, η Κυψέλη, παλιές αστικές συνοικίες, με τα χρόνια εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους που αναζητούσαν διέξοδο στα ευάερα και ευήλια προάστια. Τα διαμερίσματα αυτά νοικιάστηκαν προκειμένου να συντηρηθεί ένας πιο άνετος τρόπος ζωής στην περιφέρεια.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Με τα χρόνια, πολλές κεντρικές γειτονιές υποβαθμίστηκαν, οι τιμές των ενοικίων έπεσαν, περισσότερα χρήματα πήγαιναν στην εφορία, παρά στην τσέπη των ιδιοκτητών. Την ίδια στιγμή, παρά τις νέες τιμές, η ζωή (στο ενοίκιο) σε περιοχές όπως το Χαλάνδρι, το Νέο Ψυχικό, η Γλυφάδα, άρχισε να γίνεται ασύμφορη.

Τα ενοίκια των 600 και των 700 ευρώ που παλιότερα «άντεχε» ένα ζευγάρι ή μια νέα οικογένεια είναι σήμερα σχεδόν απαγορευτικά. Κάπως έτσι, το διαμερισματάκι της γιαγιάς στο κέντρο άρχισε να μοιάζει ιδιαίτερα γοητευτική προοπτική.

Τα στοιχεία που αποτυπώνουν την τάση έρχονται από αναπάντεχες πηγές. Όπως για παράδειγμα, από τα καταστήματα κινητής και σταθερής τηλεφωνίας. Ο κ. Λευτέρης Σιγάλας, υπάλληλος σε τέτοιο κατάστημα στην περιοχή Αχαρνών, είναι βέβαιος: «Όλο και περισσότεροι μετακομίζουν κέντρο. Το βλέπουμε από τις μεταφορές τηλεφώνων. Συνεχώς διεκπεραιώνουμε αιτήσεις για μεταφορές γραμμών από τα βόρεια προάστια προς το κέντρο» λέει στην «Καθημερινή».

Οι μεταφορείς είναι επίσης ένας κλάδος που έχει ανιχνεύσει την αλλαγή. «Κατ’ αρχήν γίνονται πάρα πολλές μετακομίσεις» αναφέρει ο κ. Παναγιώτης Τσιλιχρήστος, ιδιοκτήτης εταιρείας μεταφορών – μετακομίσεων (η υπηρεσία κοστίζει πολύ λιγότερο από ό,τι πριν από δύο χρόνια). «Ο κόσμος αναζητεί φθηνότερες λύσεις, από μεγάλα σπίτια μετακομίζει σε μικρότερα. Πολύ συχνά φεύγουν για να πάνε δύο στενά παρακάτω ή σε γειτονική περιοχή. Όμως όλο και πιο πολλές είναι οι περιπτώσεις οικογενειών που επιστρέφουν στο πατρικό σπίτι, μετά την περιπέτεια του ενοικίου».

Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με μεσίτες, ποτέ δεν υπήρχαν τόσα ξενοίκιαστα σπίτια στα βόρεια προάστια. «Μολονότι κανείς πια δεν αγοράζει σπίτι, περιμένοντας τις εξελίξεις, και παρότι έχουν υποχωρήσει σημαντικά οι τιμές των ενοικίων, εντούτοις βλέπουμε πάρα πολλά διαμερίσματα να μένουν άδεια» εξηγεί ο κ. Στέφανος Κούρκουλος, ιδιοκτήτης μεσιτικού γραφείου που δραστηριοποιείται στα βόρεια προάστια. «Η προσφορά έχει ξεπεράσει κατά πολύ τη ζήτηση».

Μοιάζει σαφές: ο πληθυσμός της Αθήνας ακολουθεί την αντίστροφη πορεία από εκείνη της προηγούμενης δεκαετίας, όταν άφηνε τα πατρικά διαμερίσματα για μεζονέτες στα βόρεια και τα νότια. Τώρα, τα μεγάλα σπίτια στην Κηφισιά, το Μαρούσι, αλλά και την Αγία Παρασκευή ή το Χαλάνδρι αδειάζουν, με τις οικογένειες να βολεύονται στα μικρότερα και φθηνότερα διαμερίσματα του κέντρου.

Για τη γενιά των ανύπαντρων «30 και κάτι», μάλιστα, η επιστροφή στην πατρική στέγη είναι κυριολεκτική, αφού σημαίνει επιστροφή στη συμβίωση με τους γονείς.

Την τάση ενισχύει το ολοένα αυξανόμενο κόστος μετακινήσεων. Η τιμής της βενζίνης, που πλησιάζει αισίως τα δύο ευρώ το λίτρο, έχει αυξήσει σημαντικά το «κονδύλι» της μετακίνησης από και προς στη δουλειά, κόστος που πολλοί ευχαρίστως θα περιέκοπταν.