«Αφήστε ήσυχη την Ελλάδα», τιτλοφορείται άρθρο της γερμανικής Zeit, στο οποίο αναφέρεται πως η χώρα μας δεν είναι παράδειγμα προς αποφυγή, αλλά ευκαιρία για την Ευρώπη να αποδείξει ότι πρόκειται για μία ένωση, με την πραγματική έννοια του όρου.
Το άρθρο παραθέτει τις εικόνες δύο χωρών της ΕΕ. Από τη μία η Γερμανία, όπου τα έσοδα αυξάνονται, η ανεργία πέφτει και τα συνδικάτα ζητούν αυξήσεις με το επιχείρημα ότι η οικονομία πάει καλά, μία νησίδα ευτυχίας.
Από την άλλη η Ελλάδα, η οποία υπό την πίεση της τρόικας εγκρίνει όλο και περισσότερα μέτρα λιτότητας, όπου οι μισθοί μειώνονται ως και κατά 30%, όπου πρέπει να απολυθούν ως το 2015 περίπου 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Την ίδια στιγμή η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή η βοήθεια καθυστερεί, γιατί οι Ευρωπαίοι αμφιβάλλουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει τα μέτρα.
«Και δίκαια», προσθέτει, «καθώς οι ήδη αποφασισμένες περικοπές δεν αποδίδουν και εντείνουν το πρόβλημα» και την ίδια στιγμή «η αντίσταση των Ελλήνων κατά του προγράμματος πτώχευσης των ιδίων και της αποδυνάμωσης της χώρας τους είναι μεγάλη».
«Είναι αυτή η προοπτική μίας ενωμένης Ευρώπης»; αναρωτιέται ο συντάκτης: «Μία χώρα από όπου ξεπήδησε η δυτική κουλτούρα και η Δημοκρατία, να γίνει προτεκτοράτο των Βρυξελλών, χωρίς ελπίδα αλλά και χωρίς βελτίωση»;.
«Μία ήπειρος που χωρίζεται βαθύτερα σε έναν βορρά που ευημερεί και έναν νότο που υποφέρει, όπου οι άνθρωποι δεν ξέρουν αν θα μπορέσουν να πληρώσουν την τροφή της ημέρας»;, προσθέτει, αναφέροντας ότι τη στιγμή που η Γερμανία ζητεί όλο και μεγαλύτερη φορολόγηση των Ελλήνων, σκέφτεται να μειώσει τους φόρους των πολιτών της.
Σημειώνει επίσης ότι δεν ήταν η Ελλάδα εκείνη που ωφελήθηκε περισσότερο από τα προγράμματα σωτηρίας, από το κοινό νόμισμα και την κοινή αγορά, αλλά η Γερμανία, η οποία αν επέστρεφε στο μάρκο θα έβλεπε τα προϊόντα της να ακριβαίνουν κατά 40%, λόγω της μείωσης των εξαγωγών.
Το άρθρο αναφέρει ότι η πολιτική της Μέρκελ είναι αυτή της αποσύνθεσης της Ευρώπης και προκαλεί ύφεση που θα πλήξει κάποια στιγμή και την ίδια τη Γερμανία, γιατί δεν θα μπορεί να ζήσει για πάντα στο «ευτυχισμένο νησί».
«Η Ελλάδα χρειάζεται την αλληλεγγύη μας, μία απαλλαγή από το χρέος και ένα πρόγραμμα στήριξης αντί για νέα προγράμματα λιτότητας- βοήθειας, ώστε να σταθεί στα πόδια της και να γίνει ισότιμος εταίρος», υποστηρίζει ο αρθρογράφος και προσθέτει: «Αυτό θα έδινε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη προοπτική».
«Χρειαζόμαστε την Ελλάδα ως παράδειγμα ότι η Ευρώπη μπορεί να καθορίσει τη μοίρα της», καταλήγει.
