Σε ηλικία 66 ετών έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός Στάθης Ψάλτης, ο οποίος έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 μέσα από ταινίες όπως «Καμικάζι αγάπη μου», «Τροχονόμος Βαρβάρα», «Τα καμάκια», «Βασικά καλησπέρα σας» και άλλες πολλές. Ο Στάθης Ψάλτης πέθανε έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο το μεσημέρι της Παρασκευής 21 Απριλίου. «Δυστυχώς, ο Στάθης μας δεν είναι πια κοντά μας… Ξεκίνησε για το μεγάλο του ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων», επιβεβαίωσε μέσω Facebook η εκπρόσωπος της οικογένειας.. Ο σπουδαίος ηθοποιός γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ηλικία των 11 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Αιγάλεω. Σπούδασε στη Δραματική σχολή του Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη. Παντρεύτηκε την Τάρια Μπούρα και το 2006 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χριστίνα Ψάλτη.

Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και στο θέατρο. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μαζί με την Καίτη Φίνου στη δεκαετία του 1980 με ταινίες όπως «Καμικάζι αγάπη μου», «Τροχονόμος Βαρβάρα», «Τα καμάκια», «Βασικά καλησπέρα σας», «Και ο πρώτος ματάκιας», «Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω», «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ», «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια». Έχει παίξει πολλούς ρόλους, κατά το πλείστον κωμικούς.

Το 1973 στην τηλεοπτική σειρά «Οι έμποροι των εθνών» τραγούδησε το «Ήτανε μια φορά» του Σταύρου Ξαρχάκου. Από τότε έχει τραγουδήσει αρκετά τραγούδια σε ταινίες του και σε επιθεωρήσεις.

Σε παλιότερη συνέντευξή του, ο Στάθης Ψάλτης είχε μιλήσει για τη γυναίκα της ζωής του, την αγαπημένη του Χριστίνα, λέγοντας ότι ερωτεύθηκε μόνο μια φορά, ενώ είχε αποκαλύψει και την επιθυμία του να μεγαλώσουν την οικογένειά τους, αφού το μόνο που του λείπει, όπως έλεγε, είναι ένα παιδί.

Στην ίδια συνέντευξη στην «Espresso της Κυριακής» είχε αποκαλύψει επίσης ότι είχε φτάσει κοντά στον θάνατο. «Είχα πάθει πνευμονία των λεγεωνάριων. Ενώ ετοιμαζόμουν να πάω στο θέατρο, ξαφνικά ένιωσα μια φοβερή ανατριχίλα. Άρχισα να τρέμω. Έβαλα θερμόμετρο και είχα πυρετό 37,2. Πήρα τη μητέρα μου και της είπα “έλα γρήγορα”. Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και… έμεινα εκεί. Για είκοσι μέρες ήμουν σε αφασία. Όταν συνήλθα και άνοιξα τα μάτια μου, δεν θυμόμουν τίποτα».