Συγκλόνισαν τα άκρως συγκινητικά λόγια του πατέρα Βασίλειου, ο οποίος ήταν πνευματικός του Πέτρου Φυσσούν που πέθανε πριν λίγες μέρες.

Το αντίο δόθηκε όπως άρμοζε στο σεμνό ηθοποιό και ο πατήρ Βασίλειος μίλησε για τον Πέτρο Φυσσούν και τις τελευταίες του στιγμές.

«Στις 05:30 τα ξημερώματα της ημέρας που έφυγε, ο διπλανός του (σ.σ. στο δωμάτιο του νοσοκομείου) τον είδε ακίνητο και φοβήθηκε για το μοιραίο. Σηκώθηκε από το κρεβάτι του και έπιασε το χέρι του Πέτρου. Ήταν κρύο. Κίνησε να φωνάξει τις νοσοκόμες και τότε ο Πέτρος σήκωσε το παγωμένο χέρι του. Έκανε τρεις φορές το σταυρό του και ξεψύχησε μόνος στο δωμάτιο» είπε ο πνευματικός του Πέτρου Φυσσούν, όπως γράφει η Espresso.

Με βουρκωμένα μάτια οι παρευρισκόμενοι άκουγαν τον ιερέα που βοήθησε με όλες τις δυνάμεις του τον ηθοποιό στις οικονομικές δυσκολίες των τελευταίων ετών.

Στο τέλος της ομιλίας του ο ιερέας ανακοίνωσε ότι ο Πέτρος Φυσσούν άφησε στην εκκλησία το προσωπικό του αρχείο.

Πριν από δώδεκα χρόνια ο Πέτρος Φυσσούν είχε βρεθεί μπροστά σε ακόμη μία δοκιμασία. Η μοναχοκόρη του Ανια, φέρελπις ηθοποιός, αποφάσισε να εγκαταλείψει το θέατρο. Οι τότε κριτικές για εκείνη ήταν διθυραμβικές και όλοι μιλούσαν για ένα παιδί που θα συνέχιζε επάξια το έργο του πατέρα του πάνω στη σκηνή.

Κι όμως, εκείνη αποφάσισε να αφήσει τα πάντα πίσω της, καριέρα οικογένεια και κοσμική ζωή, και να αφιερωθεί στον μοναχισμό. Αυτή ήταν μια «ανοιχτή πληγή» για τον ηθοποιό, λένε οι άνθρωποι που τον γνώριζαν καλά, καθώς αρχικά δεν μπορούσε να αποδεχτεί την απόφασή της και είχε πληγωθεί βαθιά.

Παρ’ όλα αυτά, η κοπέλα ακολούθησε με συνέπεια τον δρόμο που επέλεξε, και μετά τη χειροτονία της πήρε το όνομα Πορφυρία. Αρχικά βρέθηκε σε ένα μοναστήρι της Βοιωτίας, ωστόσο στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε ένα άλλο. Η μονή στην οποία ζει εδώ και χρόνια βρίσκεται σε δύσβατη περιοχή της Εύβοιας.

Με τον καιρό όμως και οι δύο γονείς της, ιδίως ο αυστηρός πατέρας της, συμβιβάστηκαν πλήρως με την ιδέα ότι η κόρη τους έχει ακολουθήσει τον μοναχισμό και αυτό γιατί την έβλεπαν πραγματικά ευτυχισμένη. Μάλιστα, πήγαιναν και τη συναντούσαν αρκετά συχνά στη μονή και έμοιαζαν ικανοποιημένοι με τη δική της χαρά. Οι σχέσεις τους μάλιστα τα τελευταία χρόνια ήταν εξαιρετικά καλές, με τη μοναχή Πορφυρία να συμπαραστέκεται και στους δύο γονείς της, όταν ασθένησαν.