«Ράμπο», έτσι αποκαλούσαν το Γιώργο Σιγάλα οι φίλαθλοι της ομάδας του Ολυμπιακού (και όχι μόνο) κάθε φορά που αγωνιζόταν.
Ο παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής γεννήθηκε στο Περιστέρι και σε ηλικία 10 ετών άρχισε να παίζει μπάσκετ. Κάπως έτσι βρέθηκε στους κόλπους του Ολυμπιακού για να παραχωρηθεί αργότερα δανεικός στην ομάδα του Παπάγου.
Επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα και πάλι στο λιμάνι για να κατακτήσει πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα (από το 1993 έως το 1997), δύο κύπελλα (1993, 1997) καθώς και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1997. Την περίοδο 1992 – 1996 επιλέχθηκε μάλιστα και ως πολυτιμότερος παίκτης της Α1.
Ο Γιώργος Σιγάλας πέρασε και από τα γήπεδα του εξωτερικού αφού αγωνίστηκε (για λίγο) με τη Στεφανέλ Μιλάνου και αργότερα πήγε στον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Φόρεσε τη φανέλα του Πανιωνίου και τελευταία πάλι αυτή του Άρη. Ως πολυτιμότερος παίκτης για πολλά χρόνια, φόρεσε και τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος και βγήκε 4ος στις συμμετοχές στην ιστορία της.
Κάποια στιγμή όμως είχε φτάσει η ώρα να τερματίσει την καριέρα του ως μπασκετμπολίστας. Έτσι, την 1η Οκτωβρίου 2007, ανακοίνωσε ο ίδιος την απόσυρσή του από την καλαθοσφαίριση χωρίς ωστόσο να αποκρύψει την πρόθεσή του να ασχοληθεί με το μπάσκετ από ένα άλλο πόστο.
Το αποτέλεσμα; Ο Γιώργος Σιγάλας στις 10 Ιουνίου του 2008 ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Νέων και ένα χρόνο αργότερα έγινε προπονητής στον Ερμή Λαγκαδά για μία αγωνιστική περίοδο.
Σήμερα, ο παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής, όπως αναφέρει στο newsbeast.gr, θέλει να συνεχίσει την προπονητική του καριέρα και τώρα βρίσκεται σε αναζήτηση ομάδας, την οποία θα προπονεί.
Εκτός αυτού όμως, ο Γιώργος Σιγάλας είναι και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με τον κύριο Βασίλη Μιχαλολιάκο και πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού Άθλησης και Νεολαίος στο δήμο Πειραιά.
«Ο Πειραιάς είναι η πόλη μου» λέει και συνεχίζει: «Με έπεισε ο κ. Μιχαλολιάκος για τον τρόπο που θέλει να δουλέψουμε. Έτσι, τους τελευταίους έξι μήνες, η αισιοδοξία που υπάρχει, παρά τα τεράστια προβλήματα στον Πειραιά, είναι εμφανής».
Ο πρώην μπασκετμπολίστας στο λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχει, πηγαίνει στον κινηματογράφο με την οικογένειά του, τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά του.
«Στο δήμο δεν έχουμε ωράριο. Δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Αν χρειαστεί να κλείσω ραντεβού το απόγευμα, θα το κάνω. Ο Πειραιάς είναι η περιοχή μας και αγωνιζόμαστε για το καλύτερο» τονίζει.
Πάντως, εξηγεί ότι παρά την πίεση που έχει τώρα λόγω φόρτου εργασίας, καταφέρνει και βλέπει παλαίμαχους συναδέλφους του, αφού έχουν φτιάξει και την ομάδα βετεράνων, με την οποία δίνουν αγώνες.
Και λέει ότι: «Ο αθλητισμός έχει μια ιδιαιτερότητα από μόνος του. Είναι ευχή και κατάρα μαζί. Όποιος είναι πρωταθλητής, ακολουθεί και έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Είναι αμέτρητες οι στιγμές που ζήσαμε με τους συμπαίκτες μου, ωραίες και άσχημες. Το κυριότερο όμως είναι αυτό που ζούσαμε στα αποδυτήρια. Εκεί γινόταν όλος ο χαβαλές και έφευγε η ένταση από μία δύσκολη προπόνηση ή έναν δύσκολο αγώνα».
Και γι’ αυτό ονειρεύεται στο μέλλον να συνεχίσει την προπονητική καριέρα του αλλά και αυτή στο δήμο, που του προσφέρει διαφορετικές εμπειρίες.
Δείτε όλα τα πρόσωπα της στήλης «Πού βρίσκεται σήμερα;».
