Με τις «Πόρτες» κλείνει το φεστιβάλ διαρκείας του ελληνικού θεάτρου στο Αγγέλων Βήμα. Το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη είναι η αλληγορία του «Σπηλαίου» του Πλάτωνα. Η ηρωίδα της, αναζητώντας την αλήθεια της ζωής της, ψάχνει για απαντήσεις μέσα από τις σκιές των αναμνήσεων, που προβάλλουν πίσω από κάθε πόρτα που ανοίγει.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Η ίδια πανικοβάλλεται κάθε φορά που πρέπει να περάσει μια πόρτα, κι ενώ έχει την ψευδαίσθηση πως ξεπερνά τον φόβο της, εκείνος επιμένει να ελέγχει τη ζωή της, ξεφεύγοντας από την κανονικότητα.

Ενώ εργάζεται και ερωτεύεται τον Πέτρο, η σχέση τους δεν είναι αρμονική κι έτσι καταφεύγει στην βοήθεια ενός ψυχιάτρου. Μέσα από διαδοχικές συνεδρίες οι επιθυμίες της Νίκης θα ανοίξουν τις κλειδαριές που κλειδώνουν κάθε αυταπάτη. Έτσι από τις μισάνοιχτες πόρτες θα βρει χώρο να διαβεί κάθε ανάμνηση του παρελθόντος, που έως τότε η επιλεκτική μνήμη κλειδαμπάρωνε στην σπηλιά των ψευδαισθήσεων.

Με καθαρό λόγο και σκέψη ο ψυχαναλυτής θα τη μετακινήσει από τον οικείο της χώρο σε κείνον της αποκάλυψης και της εσωτερικής βίωσης, στο δύσβατο δρόμο της ολοκλήρωσης ομφαλοκόβοντας κάθε δυσάρεστη πραγματικότητα, που αντιφεγγίζει πίσω από κάθε κερκόπορτα και την παραδίδει στο φόβο.

Σε απόρθητες πόρτες που έκλεισαν πίσω τους τα ίχνη της ρημαγμένης παιδικής αθωότητας, προβάλλουν τα πρόσωπα του προστάτη παππού και της ωραιοπαθούς γιαγιάς που διατηρούσε δεσμό με ένα χασάπη. Επίσης, ο κλειδαράς αδύναμος πατέρας της που τραγουδούσε όπερα κι ας ήταν φάλτσος και η θρησκόληπτη μητέρα της, που τον μισεί θανάσιμα. Όλοι τους εμπλέκονται κι ευθύνονται άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο με την απαιδευσία του για το πρόβλημά της.

Η προσεγμένη σκηνοθεσία του Αυγουστίνου Ρεμούνδου ανέδειξε την υπαρξιακή αγωνία και την κωμικοτραγική θέση των ηρώων, προβάλλοντάς τα ως παιχνιδίσματα σκιών στο ημίφως του ατμοσφαιρικού φωτισμού, αλλά και στο σκληρό δυνατό φως της αλήθειας.

Η Ευγενία Αποστόλου υποδύεται με άνεση τη Νίκη, το παιδί της οικογένειας, αλλά και τη μητέρα και τη γιαγιά της με μια απλή αλλαγή στα μαλλιά της, ένα ζευγάρι γυαλιά και την αίσθηση «πως όλα συμβαίνουν στις πόρτες κι αυτός που μας σκοτώνει είναι δικός μας άνθρωπος με καλές προθέσεις».

Ο Σπύρος Βάρελης στο ρόλο του ψυχαναλυτή και του παππού, υπερσκελίζει υποκριτικά το πρώτο πρόσωπο, αιφνιδιάζοντας τον θεατή με το απρόβλεπτο, που τον στιγματίζει αιώνια. Ως ερωτευμένος Πέτρος, πατέρας και χασάπης εραστής ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος, εξωτερικεύει ικανοποιητικά τους ήρωες που υποδύεται.

Η δράση και η κίνηση εφορμούν από σκηνές και επεισόδια που αποκαλύπτει ο χρόνος. Άλλοτε με αίσθηση κωμική, άλλοτε δραματική, πάντοτε όμως με σβελτάδα, ταχύτητα και ρυθμό που ακολουθεί τους δείκτες του ρολογιού συνδέοντας παρόν, παρελθόν και μέλλον.

Η έξυπνη εκμετάλλευση της σκηνής με τα παραλληλόγραμμα πλαίσια, πάνω στα οποία κρέμονται τα ρούχα των προσώπων προσδιορίζοντάς τα κ Έκπτωσεις έως και 50% σε όλα τα είδη κουζίναςαθώς περιστρέφονται δίνουν πολλαπλασιαστική δύναμη στην κίνηση και στον κόσμο των αναμνήσεων. Η αίσθηση αυτή επιτείνεται με προβολές video art που τελικά ξεκλειδώνουν τις κλειστές πόρτες του παρελθόντος, που θα κλείσει πίσω της μια για πάντα η Νίκη, κερδίζοντας την ευτυχία με την συγγνώμη.

Η πολύ όμορφη παράσταση απέσπασε το ζεστό χειροκρότημα των θεατών.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος
Σκηνικά: Τόλης Τατόλας
Κοστούμια : Θάλεια Τσίγκου
Χορογραφίες: Κάτια Σαβράμη
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
Video παράστασης: Gcldp Γιώργος Συμεωνίδης, Άρτεμις
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Ανδριόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Κούτσου
Ευγενία Αποστόλου, Σπύρος Βάρελης, Αυγουστίνος

Ημέρες Παραστάσεων:
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00
Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων: γενική είσοδος 12 ευρώ, φοιτητικό 8 ευρώ, ανέργων 5 ευρώ

Αγγέλων Βήμα: Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια

Τηλ. 210 5242211 & -213, Fax 210 5242212